Reisverslag reis 4 2024

• Vrijdag 26 januari
• Zaterdag 27 januari
• Zondag 28 januari
• Maandag 29 januari
• Dinsdag 30 januari
• Woensdag 31 januari
• Donderdag 1 februari
• Vrijdag 2 februari

Vrijdag 26 januari

Hallo beste volgers van reis 4. De komende week kunnen jullie ons volgen hoe we genieten van de Oostenrijkse sneeuw op de pistes of op de langlaufloipe. Op de instapplaatsen konden we mooi op tijd vertrekken al was het in Zevenaar iets later omdat de parkeerplaats daar niet bruikbaar was en Marith haar auto elders moest parkeren, in de looppas kwam ze aanrennen en vertrokken we om 22.15 uur met 23 personen richting Oostenrijk. 2 uur later werd de chauffeur afgelost door onze eigen Freek en was er gelegenheid voor een sanitaire stop. 00.35 uur werden enkele mededelingen gedaan en konden daarna de lichten uit en de ogen gesloten worden.

Zaterdag 27 januari

Tijdens de verdere nachtrit zouden we nog 2 stops maken en kwamen we om precies 11.00 uur aan bij het hotel waar Hubert, Birgit en Daniël ons hartelijk ontvingen. De bus werd uitgeladen de kamers opgezocht en we konden aan tafel voor de bekende pasta met rode saus. Daarna moesten er diverse plichtplegingen gedaan worden en daarna kon iedereen op zijn eigen manier lekker ontspannen door even gezellig naar de plaatselijke kroeg te gaan of heerlijk op de kamer te blijven of een kaartje schrijven voor thuis. Om 18.00 weer aan tafel en vanavond vroeg naar bed om morgen dat te gaan doen waar we voor gekomen zijn namelijk langlaufen en skiën met hopelijk een heerlijk zonnetje. Tot morgen!

Zondag 28 januari

We werden om 07.15 uur gewekt door Lia bij de één heel stilletjes en bij de ander héél luidruchtig. Om 08.00 uur aan tafel, lunchpakket maken  en om 09.00 uur zat iedereen in de bus en genoten we onderweg naar de piste bij de Rote 8 van de zon, de strak blauwe lucht waar wel 10 luchtballonnen te zien waren. Gelukkig had niemand iets laten liggen in het hotel en konden we snel de gondel in naar het middenstation waar Arie al klaar stond om de jaarlijkse warming-up te geven daarna een leuke groepsfoto maken. Het was wel weer even wennen aan de skies maar al snel bleek dat het er bij de meesten nog goed in zat. Toch moeten we niet te hard van stapel lopen en werd er na een aantal afdalingen even een pauze genomen voor een drankje. Na de lunch nog fijn wat afdalingen totdat de vermoeidheid langzaam toe ging slaan en de controle wat minder werd, een kleine botsing was onvermijdelijk zodat Arie in één keer vier man van onze groep omver skiede, dat was even schrikken maar gelukkig  zonder verdere gevolgen en kon iedereen weer verder. Om 16.00 uur zat iedereen weer in de bus en konden we naar het hotel. Om 20.00 uur begon de Bingo, de begeleiders hadden er voor gezorgd dat de prijzentafel weer vol lag met leuke prijzen. De Bingo presentators Ilse en Wouter haalden alles uit de kast om iedereen van prijzen te voorzien en als het een valse Bingo was moest er natuurlijk een lied gezongen worden Robert Jan en Janny waren de pineut. Tevreden kon iedereen rond 22.00 uur naar boven en gaan genieten van de welverdiende nachtrust. Morgen weer een nieuwe dag. Welterusten!

Een goed begin is het halve werk ...

Na lang uitkijken naar deze vakantie skiweek mochten we eindelijk de lange latten onderbinden!
En gelukkig dit jaar met Skischoenen die wel de juiste maat hebben.....dat scheelt toch echt een heleboel!
Daarbij hadden we temperaturen rond het vriespunt, een stralende zon aan een strakblauwe hemel en uitstekende sneeuw.

Jack had het duidelijk naar zijn zin want hij skiede in een stijl en tempo die deed vermoeden alsof hij het hele jaar stiekum geoefend had!
Dus een aantal keren de "Roter8er" bedwongen, tussendoor even rustig geluncht en rond 4 uur moe maar voldaan zoals dat zo mooi heet weer terug naar het hotel.

Vanavond Bingo gespeeld en daarbij viel Jack een paar keer (!) in de prijzen.
Al met al een prima dag!

Jan-Albert.

In een zon overgoten dal was het vandaag heerlijk lang lopen. Maarten en ik hebben samen de 2 mooie loipes gerond. Toch wel weer heel even wennen hoor op die smalle latjes. Gelukkig waren de sporen goed voorbereid en konden we keurig onze start maken. Toch zijn die eerste stappen op de lichte hellingen weer even wennen. Maarten deed dat op zijn gemak en eigen tempo. En zo kom je er altijd. In de middag kon de muts wel af en zonnebril op. Maarten genoot zichtbaar van de momenten van rust met een hapje en een drankje in de gezellige stube. Een picobello eerste dagje.

Toon

Maandag 29 januari

Skiën of schaatsen?!

'Zin in, zin in', aldus Lia vanmorgen bij de bus. 'Gaan we een mooi tochie doen', vraagt ze aan mij. Natuurlijk, maar we blijven wel hoog, want de pistes zijn vast niet veel beter dan gisteren. Gisteren was het dan ook meer schaatsen op de ski's, dan skiën.

Met ballerina voeten glijdt Lia snel in haar schoenen. Als eerste van de groep staat ze klaar. Een deelneemster naar mijn hart. Ik pak mijn spullen en jaag de buschauffeur op om op te schieten. De chauffeur Freek weet op het asfalt de route uit zijn hoofd, en kan met zijn ogen dicht de weg nog vinden, maar op de witte piste is hij het spoor helemaal kwijt. Gelukkig kan hij achter Lia en mij, alias skigidsen aan skiën, want wij kennen dit gebied inmiddels uit ons hoofd en skiën dan ook gerust met de ogen dicht. Maar met de ogen dicht skiën resulteert wel in een luie ski houding en dat is niet handig op een spekgladde piste, dus werk aan de winkel vandaag.

Met de Rote 8 gondel omhoog om heerlijke kilometers te maken. Lia skiet de hele dag mooie bochten achter mij aan, met in het rijtje volgend Freek en Robert-Jan. Lia heeft geluk, Freek mag de weg dan wel niet weten op de piste, ooit in zijn jeugdige jaren heeft hij zijn Anwärter diploma gehaald. De skileraar geeft Lia hele goede tips. Ondertussen geef ik wat info over het gebied en glijden en roetsjen wij richting Flachau. Lia hoor je niet klagen, 'lekker hoor, lekker hoor' en dat op een piste waar je ook met de schaatsen mooie pirouettes kan maken. Ons mooie tochie is geëindigd in 25 kilometer, toch 1 kilometer meer dan gisteren.

Ilse

Rond 7.00 opgestaan en even om de hoek bij John gekeken en die had alles onder controle. Vandaag langlaufen in St. Martin met veel zon. Daar een ronde gelanglauft en dat ging best goed. Bij Hotel Gasthof Post cappuccino en een pijpje gerookt en opnieuw op de latten. Al in deze eerste pauze heeft John zijn stappen teller geraadpleegd en die gaf een verdubbeling van zijn normale bewegings ritme.

De Loipes zijn oud, maar desondanks zijn de prestaties goed en slechts 2 keer gevallen. Even voor de duidelijkheid: John ziet heel weinig en moet reageren op wat hij met zijn langlaufers waarneemt! Rond 12.30 lunchen met een heerlijke tomatensoep en daarna het bekende pijpje in de zon en dan toch nog een loipe gepakt. Ondanks dat het langlaufen John veel inspanning en concentratie kost geniet hij er wel van en hebben we ook lol.

Wij kijken samen terug op een geslaagde dag.
Ad.

Dinsdag 30 januari

Ook vandaag werden we weer op tijd gewekt door Lia en Sandra. Exact 09.00 uur vertrokken we, eerst naar St. Martin om de langlaufers af te zetten en daarna naar de piste in Flachau daar gingen we helemaal met een gondel naar boven om te genieten van de prachtige zonovergoten pistes. Dat was voor enkelen wel even wennen maar uiteindelijk hebben we toch een aantal prachtige afdalingen kunnen maken en tijdens de koffie en lunch van de zon genoten.

Om 14.45 uur zaten de skiërs enigszins vermoeid maar voldaan in de bus om naar St. Martin te rijden daar stonden de langlaufers al te wachten en zo te zien waren ze uitgehongerd. Daar had Robert-Jan iets op gevonden, want hij had een heerlijke pul met erwtensoep en pompoensoep meegenomen vanuit Nederland. Nou die gingen er wel in (zie foto's) Freek, onze geweldige chauffeur, trakteerde iedereen nog op een biertje of frisdrank. Dankjewel Freek! Daarna vertrokken we weer naar het hotel om even bij te komen van alle inspanningen. Dat kan echter niet te lang duren want vanavond is de disco avond en gaan de voetjes van de vloer. Hoe dit allemaal gaat verlopen lezen jullie in het volgende verslag.

Een nieuwe dag met nieuwe kansen. Het mooie weer is een goed uitgangspunt voor een vakantie maar er moeten nog wel wat andere elementen bij komen. Het liefst een beetje sneeuw 's nachts. Gevlucht van de ijzige loipes in Flachau zijn we terug gekomen in Saint Martin. Een klein en soms spannend rondje. Een nadelig is wel dat we bij het oversteken van de wegen telkens onze ski's uit moeten trekken maar zoals een wijs voetballer ooit zei; elk nadeel heb zijn voordeel. De deelnemers worden er vaardiger door in het uit en aantrekken van de langlauf ski's en de begeleiders leniger. Mes snijdt aan twee kanten.

Marco gaat altijd als een speer. Niet veel zeggen maar gewoon gaan. Ontspannend staan op de ski's en de juiste houding om als een ervaren langlaufer de afdaling te bedwingen. Snelheid is alles. Bij Roeland is alles beheerster. Met toch wel een aardige snelheid omhoog gaat hij zeer beheerst naar beneden glijdend. En als het dan echt te hard zou gaan stapt hij beheerst af en gaat lopend verder om na de afdaling weer beheerst op te stappen. Roeland is graag van de kleine rondjes en niet zo ver, anders wordt het toch echt te veel. Totdat hij het heeft gedaan en dan viel het achteraf wel mee. Vandaag hebben we in het kader van de uitwisseling, Ilse mee gehad als begeleider. Ga er maar aan staan als je voor het eerst van ski's af komt en je wordt op die akelig smalle en gladde latjes neergezet maar ze pakte het snel op. Hier en daar van het track af, zo heet z'n langlauf groef in vaktermen, om de natuur wat van dichtbij te bekijken. Alle begin is lastig. Toen Maarten samen met Janny en Ciska een afsluitend rondje gingen wandelen sloot Ilse toch aan bij de mannen voor een extra rondje langlaufen. Chapeau. Op tijd weer gestopt omdat er een verrassing in het vooruitzicht was. Bij de parkeerplaats van de bus werden we getrakteerd op een heerlijke soep en een welverdiend drankje. Een mooie afsluiting van de dag met uiteraard mooi weer. Op naar de dansavond.

Herman Derk

Alweer een dag waarop wij opnieuw op een hele vrolijke manier werden gewekt door Lia met een prachtig muziekje erbij. Zo te zien aan het ontbijt had iedereen er weer zin in om weer volop deze dag in te gaan. Zelfs Ciska was vastbesloten om vandaag de latten weer onder te binden, nadat ze gister een paar prachtige wandelpaden heeft uitgeprobeerd. Met de hele groep langlaufers werden we weer afgezet op het prachtige landschap van St. Martin. Even daarvoor werd er in de bus al een hele warming-up gedaan, begeleid door opzwepende Après-Ski muziek...

Bij de Loipe aangekomen besloot Ciska toch maar dat het leuker was om te gaan wandelen. Ondertussen hebben we hier en daar wat hand-en-spandiensten verricht voor Ilse die alleen niet meer omhoog kon komen na een val. Ook Maarten konden we af en toe aan zijn jasje trekken zodat hij niet al te hard naar beneden gleed. En dan was het weer tijd voor een heerlijke lunch op de vertrouwde plek.

De rest van de groep ging welgemoed opnieuw de loipes op, Ciska, Maarten en ik gingen een nieuwe wandelroute verkennen. We kwamen langs sleepliftjes en een rodelbaan, en hebben nog een tijdje op een bankje gezeten en genoten van kleine kinderen die skiles kregen. Toen was het weer tijd om naar de bus te gaan die ons in het centrum zou oppikken. Alles skiërs zaten al in de bus toen die aankwam. Met zijn allen werden we daar verrast door Robert-Jan. Je snapte het niet hoe hij het voor elkaar kreeg, maar hij had voor ons allemaal warme erwtensoep en pompoensoep meegenomen in de bus. Van Freek de buschauffeur trakteerde ons nog op pils en frisdrank. Zo sloten wij met zijn allen buiten in de zon deze fantastische dag af.

En toch zijn we nog niet klaar want vanavond gaan we nog lekker dansen in de disco.
Janny

Vandaag weer een nieuwe mooie dag. Lia en ik hebben wekdienst en vol goede moed gaan we bijna elke kamer langs met het nummer “ wakker worden, wakker worden, wakker worden van Jochem Meijer” Om 8:00 zitten we aan de ontbijttafel en is het weer reuze gezellig. Vandaag zetten we de langlaufers eerst af en rijden wij verder naar Flachau. Even een ander stukje verkennen. Voor Lucie mijn deelneemster is dit geen enkel probleem. Moeiteloos maken wij de eerst afdaling voordat we gaan genieten van de warme chocolademelk. Daarna maken we nog een paar afdalingen en Lucie doet het hartstikke goed. Ik ben trots op haar. Rond half drie gaan we met de bus naar de langlaufers toe. Robert-Jan heeft erwtensoep met worst en pompoensoep meegenomen en dat kunnen we heerlijk in het zonnetje opeten. Daarna stappen we weer in de bus om om 18:00 weer aan tafel te gaan. En nu zitten we in de bus, op weg naar het Musistadl om een drankje te drinken en een dansje te maken. Het was weer een prachtige zonnige dag! Tot morgen allemaal!

Sandra

Woensdag 31 januari

Lieve volgers, ik weet niet hoe het bij jullie gaat maar hier vliegt de tijd voorbij. Dat komt natuurlijk dat we het in Oostenrijk ontzettend leuk en gezellig hebben met z'n allen. Jullie hebben nog een verslag tegoed van de discoavond, nou daar kan ik kort over zijn. Vanaf het moment dat de band begon te spelen was de dansvloer vol met onze deelnemers en begeleiders en we kregen veel bijval van andere gasten die met ons gingen dansen. Vooral Arie met zijn luchtgitaar act stal de show, de hele dansvloer en de band deden mee. Voor we het wisten was het 22.45 uur en werd er zelfs door de band hartelijk afscheid van ons genomen. Toen we in het hotel kwamen zocht iedereen snel zijn bed op en gelukkig mochten we iets langer slapen. We werden vandaag gewekt door een schorre haan. Na het ontbijt werden eerst de langlaufers weer naar St. Martin gebracht en de skiërs naar de Rote 8 waar we tot 13.00 uur nog leuke afdalingen konden maken. Snel de langlaufers weer ophalen en door naar Filzmoos waar we met de arrenslee een mooie tocht maakten richting de Bishopmutze.

Vanochtend bij het ontbijt vertelde Ellen al aan ons dat ze zin heeft om weer lekker te skiën.
Na lekker te hebben genoten van het ontbijt stapt ze de bus in. Natuurlijk zit ze op haar vertrouwde plekje achterin de bus waar Arie en Lia ook altijd zitten. Aankomend bij de rode 8 begint het vaste ritueel. Even naar de toilet, dan de skischoenen aan en dan lopen naar de lift. Regelmatig neemt ze nog een extra toiletstop voordat de gondel omhoog gaat. Zo gaat ze goed voorbereid op weg naar het midden station van de rode 8.

Bij de lift worden we als VIP’s behandeld. We krijgen voorrang bij het instappen en hulp om de skibeugel mee te krijgen naar boven. Skiën gaat Ellen goed af. Ze maakt keurige bochten. We stoppen altijd even bij het bospad. In 2 etappes skiet ze naar beneden eerst de piste en dan het bospad.

Vanmiddag was het dan zover de arrensleetocht. Lekker zitten in de slee onder een warme deken en genieten van de omgeving. Hoewel genieten…. Ellen was toe aan een powernap en viel al snel in slaap. Aangekomen bij het restaurant was ze natuurlijk weer wakker om te genieten van een lekker bord patat en een schnitzel.

Terug in Filzmoos is er nog lekker gewinkeld en in de avond was er tijd om te oefenen voor de bonte avond.
Dirkje en Marith

Donderdag 1 februari

Vandaag zou het weer een iets andere wending krijgen. Er was regen voorspelt. Nou ja we zien wel en laten ons niet zomaar uit het veld slaan dus op naar St Martin en naar de Rote 8 we vonden snel onze weg naar de diverse pistes. Toen ik Wouter vroeg ' waar gaan we heen Wouter' wees hij alleen maar met zijn vinger naar boven. Dat is voor mij duidelijk genoeg dus met Lucy, Sandra en chauffeur Freek gingen we naar boven. Daar aangekomen bleek dat er een stevige wind stond waardoor de temperatuur ook héél veel kouder aanvoelde. Maar toch moeten we verder hè Wouter. Maar of het nu aan het koudere weer lag of aan de piste maar Wouter leek niet goed op gang te komen. Phpd oftewel 'pijntje hier pijntje daar' . Toen we beneden waren besloten we met Wouter weer terug te gaan naar de vertrouwde blauwe piste van de Rote 8 maar niet nadat we eerst een flinke kop koffie hadden gehad. Later op de dag ging het een stuk beter en maakte Wouter weer mooie afdalingen ra ra hoe kan dat? Het geheim zit hem in een stevige knuffel van een begeleidster waarvan ik de naam niet mag noemen omdat het Marith is. Toen ik bericht kreeg van de Langlauf coördinator dat het bij hun was gaan regenen werd besloten dat Freek, de chauffeur de langlaufers op ging halen. We moesten dus wachten totdat Freek terug was en van wachten krijg je honger en werden er dus enkele pizza's besteld, nou dat leek wel een familie pizza zo groot waren ze. Plotseling kreeg ik een telefoontje van Ilse met de mededeling dat Lia was gevallen en pijn had. We weten allemaal dat Lia echt wel wat kan hebben dus is er wel iets aan de hand. Onder goede begeleiding van Ilse is ze op de sneeuwscooter bij de huisartsenpost in Wagrain gekomen. Na onderzoek bleek dat ze de schouder uit de kom heeft en misschien een breukje in haar boven arm. Ze wordt nu opgehaald door Freek en is vanavond gelukkig weer bij ons maar kan helaas niet meedoen aan de bonte avond. Wij wensen haar héél veel sterkte met het herstellen wat wel een week of zes kan duren. Tijdens de bonte avond wacht ons ook nog een kleine verrassing omdat Ad vandaag 77 jaar is geworden. Bij het wekken en aan het ontbijt en ook nog een keer in de bus is er luidkeels een 'lang zal hij leven ' gezongen. Ad, wij allemaal wensen je nog veel gezonde jaren toe. Vanavond dus de bonte avond! Daarover later meer! Groetjes Arend

Vandaag is dan de dag dat alles wat in de dagen ervoor geleerd is er uit moet komen. Al het afzien van afdalingen, het intervallen en met de korte stappen berg op. Na een rondje inskiën en nog even de nodige suikers toevoegen ging de race dan echt beginnen. Een lange strecke met een drie tal oefeningen. Om de mogelijkheid te creëren de tijden een beetje gelijk te houden moesten er vier ballen gegooid worden naar een bordje. Elk bordje gaf de aftrek van het aantal seconden aan. Daarna door en omkeren. Op de weg terug moesten er twee ballonnen door geprikt worden en dat bleek niet altijd even makkelijk te zijn en daarna door naar de finish. Roeland mocht als eerste starten. Toch altijd lastig om gelijk een scherpe tijd neer te zetten. Daarna was het Maarten zijn beurt. Zoals altijd ging hij gestaagd. De volgende was Marco die gelijk de tijd weer scherper zetten voor de rest. En zoals gewoonlijk ging John daarna weer blind over het parcours. Ciska mocht van de deelnemers de race afsluiten maar vroeg zich wel af waarom ze halverwege moest keren. We gaan daar als organisatie ons nog even onder het genot van een drankje over buigen of we dit wel juist hadden ingevuld. Als afsluiting moesten de nieuwe begeleiders de race ook voltooien. Janny ging als eerste van start, gooide hoge ogen en prikte zonder enige moeite de twee ballonnen en finishte in een tijd die we in jaren al niet meer gezien hebben in een race. Toen was het de beurt aan Toon, het was werkelijk onvoorstelbaar dat iemand die zulke goede voorbeelden heeft gezien nog niet begreep wat de bedoeling was, alsof we Sven Kramer voor de tweede keer tijdens een olympische spelen de verkeerde baan zagen nemen. Miste op de terug weg bijna alle ballen en een ballon kapot prikken bleek ook al een stap te hoog zijn. Of de eindtijd zullen we het maar niet meer hebben.

Al met al een geslaagde race waarbij de deelnemers zich weer van hun beste kant hebben laten zien. Op naar de afsluiting van morgen en alvast vooruit kijken naar volgend jaar. Ik ben als coördinator super trots op mijn deelnemers en dankbaar voor de inzet van de begeleiders.

Vrijdag 2 februari

Goedemorgen trouwe volgers, de laatste dag in Oostenrijk is alweer aangebroken en de koffers worden ingepakt. Na het ontbijt vertrekken we allemaal na de Rote 8 om met de hele groep bovenaan van het uitzicht te genieten en een groepsfoto te maken. Helaas was Jan Albert nog niet opgeknapt dus die dook zijn bed weer in en Ciska bleef ook liever beneden want die gondellift vindt ze toch maar niets. Maar nog even terug naar gisteravond. Wat was het weer een feest met al die leuke acts. We bouwden een prachtig decor op en alles werd door Ilse en Lucie gepresenteerd. Er werd gedanst en gehost in de pauze konden we genieten van een heerlijke taart die aangeboden werd namens SSO voor de verjaardag van Ad en Wouter die 3 februari 50 jaar wordt. Na de pauze werden er nog een aantal optredens gedaan de foto's zeggen genoeg. Het was een geweldige avond. Janny onze fantastische nieuwe begeleidster van Ciska werd door Daniël aan de bar op traditionele wijze welkom geheten. Daarna kon iedereen genieten van een welverdiende nachtrust.