reisverslag reis 3 2024

​ Vrijdag 19 januari

Om 19:00 vertrok de bus vanuit Rotterdam. Het begon al direct met één reiziger minder. Onze Aart dacht dat de bus om 20:00 zou vertrekken. De flexibele Aart heeft zijn route aangepast en is in Utrecht ingestapt. Gedurende de avond heeft onze reisleider Bert de laatste instappers vriendelijk verzocht om uiterlijk 21:30 aanwezig te zijn in Zevenaar. Iedereen was keurig op tijd, helaas liet de bus even op zich wachten. We hebben van de kou gebruik gemaakt om elkaar weer dicht in de armen te sluiten en kennis te maken met de nieuwe gezichten. Want… deze week is er sprake van een dubbel pretpakket: reis 1 en reis 3 zijn samengevoegd – én er zijn zowel nieuwe deelnemers als begeleiders aanwezig! Zelfs de lieve Marga kwam ons in Zevenaar nog even uitzwaaien, helaas is zij dit jaar niet aanwezig. Vanuit Zevenaar is de bus rond 22:30 vertrokken met maar liefst een groep van wel 47 personen. Het was even passen en meten om iedereen inclusief bagage een plekje te geven.

Zaterdag 20 januari

Het is een lange busreis geworden met helaas dik twee uur file onderweg. Dit gaf ons wel voldoende de tijd om alle tunnels te tellen. Gelukkig scheen ook het zonnetje vanuit een blauwe lucht de bus in. Omstreeks 13:30 werden wij warm welkom geheten door de lieve Hubert, Birgit en Daniël bij het Hubertushof. Peter, Renate en Jorine waren al aanwezig. Dit maakt dat wij nu, inclusief chauffeur Ronald, maar liefst een groep van 51 personen bij elkaar hebben! Dat wordt morgen nog een mooie uitdaging. Maar ook dat gaat helemaal goed komen. De beruchte pasta met rode saus stond al voor ons klaar.

Na de pasta met rode saus is de bus vertrokken naar de skiverhuur. Onderweg bleek dat onze zeer gewaardeerde skiër Mirjam nog in het hotel was achter gebleven. Morgen ochtend vroeg worden er als een speer ski’s voor haar geregeld. De rest van de middag is besteed aan het uitpakken van de koffers en het bijkomen van de lange reis. In de avond is er gezellig met elkaar gegeten, wordt er nog een borreltje gedronken en gaan velen van ons vroeg naar bed om morgen fris en fruitig de piste op te stappen. Want: de bus vertrekt om 09:00!

Uiteraard heeft Aart zijn aangepaste route een consequentie gekregen… als straf heeft Aart de eerste ochtend wekdienst om 07:00! Weltrusten, en tot morgen.

Zondag 21 januari

Vanmorgen 07:00h stipt werden wij gewekt door onze Aart. Hiermee heeft hij zijn straf van gisteren ingelost. Na een heerlijk ontbijtje wilden wij klokslag 09:00h vetrekken naar de Rote 8 in Flachau. Helaas zat de deur van de bus vastgevroren en moesten de technische mannen aan het werk (voor de beeldvorming: de deur is met een föhn verwarmd). Om niet teveel tijd te verliezen is Mirjam samen met Renate alvast naar de verhuur gereden om ook voor haar een snelle skiuitrusting te huren. Uiteindelijk kwamen wij tegelijkertijd aan bij de lift en konden de avonturen beginnen….. Iedereen stond klaar…., tenminste….. Waar zijn de skischoenen van onze Siebren gebleven? Het was een raadsel, maar ze zijn uiteindelijk terug gevonden…
De langlaufers en wandelaars zijn vertrokken om hun kunsten te gaan vertonen. Fred was wel erg fanatiek. Nadat hij c.a. 300 meter op de groep was uitgelopen besloot hij toch maar even terug naar de groep te langlaufen, het bleek dat Ella was gevallen. Zodra Ella weer paraat was heeft Fred zijn tempo weer opgepakt en is hij opnieuw 300 meter voor de groep uit beland.
Helaas hebben de skiërs minder afdalingen kunnen doen dan gewenst omdat de gondel in storing ging. Als gevolg hiervan kon onze liftboy Wim niet meer met de gondel naar beneden nadat hij boven een paar mooie foto’s heeft gemaakt van de bi-uniques. Wim heeft daarom moeten wandelen naar de Flying Mozart, een andere gondel, en is vanuit een ander dal met de bus weer naar de Rote 8 gekomen. Wat een avontuur!
Voor nieuwe deelneemster Laura blijkt geen enkele piste te gek. Laura is na de lunch een zwarte piste af gegaan. Wat een bikkel. Begeleider Suus wordt deze week hard aan het werk gezet.
Tijdens het avondeten blijken er al diverse avondplannen in de voorbereiding. Zo zal Bo morgen een spel organiseren waarbij de deelnemers met beperkt zicht zelfs een voorsprong gaan hebben… Hier over lezen jullie morgen meer!
We sluiten de dag af met een heerlijk warm glaasje glühwein gemaakt door Birgit zelf. We hebben een lekkere dag achter de rug met een blauwe lucht en een lekker zonnetje. Op naar nog een mooie dag.

​Maandag 22 januari
De wekdienst werd vanmorgen gedaan door Suzan. Enkele gelukkigen hebben hun schoen voor hun kamerdeur laten staan. Hier zat vanmorgen iets lekkers in. Nadat het ontbijt erop zat is deze ochtend begonnen met een bezoek aan de skiverhuur. Renate had last van “trillende tenen”. Inmiddels heeft zij andere ski’s en is dit verholpen. De deur van de bus zat vanmorgen gelukkig niet vast gevroren en de föhn kon daarom binnen blijven. De stemming in de bus was goed: we begonnen met een liedje voor de jarige moeder van Kevin en Remco. Ook werd er een liedje gezongen voor de jarige poezenbeesten van Laura: Lizz en Jilly zijn vandaag twee jaar geworden. Na dit herhalend gezongen te hebben begon onze skidag.
Het was opnieuw een mooie dag met een blauwe lucht en af en toe een zonnetje. De wandelaars hebben hier mooi van kunnen profiteren. De foto’s van hun wandeltochten laten dit zien: het lijkt wel een winter wonderland… maar dat is het natuurlijk ook! Ook deze dag in de sneeuw zat weer vol bijzonderheden. Remco heeft vandaag een stuk geskied zonder touw. Morgen gaat hij dit zelfs vanaf het middenstation tot aan het dalstation doen! De lieve Nicolien is één keer haar ski’s vergeten… hier kwam zij achter toen de deur van de gondel helaas al dicht ging… Gaat dit als gevolg hebben dat zij deze week ook een keer een wekdienst moet doen?! De langlaufers gingen vandaag als een speer. Monique heeft hier mooie videobeelden van gemaakt. Ella gaat met haar blauwe jas als een speer door de witte sneeuw. En Jalbert, klaar in de startblokken, geeft helaas zo’n tien meter na zijn snelle start de sneeuw een dikke knuffel. Gelukkig heeft hij zich niet bezeerd. Onze Laura is ook vandaag weer een zwarte piste af gegaan. Samen met Luciënne en Suzan heeft zij het skigebied verkend.
Ook de bi-uniques hebben vandaag mooie tochten gemaakt. Maar helaas, bij een avontuur zoals wintersport komen ook risico’s kijken. Vanmiddag is er tijdens de laatste afdaling een ski onder een bi-unique vandaan geschoten. Bas en Manon zijn daarna gevallen. Manon heeft een klein scheurtje in haar onderarm en zit daarom nu in het gips. Als de bikkel wie zij is, zal zij morgen gewoon proberen de bi-unique weer in te stappen met haar stralende glimlach. We mogen Bas op het moment niet al te hard aan het lachen maken omdat hij door de val een beetje last heeft van zijn ribben. Grote dank aan Sieb, Jorine, Wim en uiteraard álle andere betrokkenen wie zich over Manon en Bas ontfermd hebben. Manon en Bas, jullie zijn bikkels!
Jalbert, Manon en Bas zijn niet de enigen wie vandaag gevallen zijn. Want begeleider Suzan wordt hard aan het werk gezet door Laura. Aan het einde van de middag heeft Suzan ook nog even een duik in de sneeuw genomen. Want einde van de middag of niet, dit is aan Laura haar energie niet te merken.
De avond is gevuld met een mooi avondprogramma. Want: Bo, de spelmaster van de avond, heeft maanden lang hard gewerkt aan het voorbereiden van zijn puzzeljacht. Een spel waarbij er teams gemaakt werden: in bijna ieder team zat een deelnemer met beperkt zicht. Zij werden zelfs tot teamcaptains benoemd. In dit spel zaten elementen welke de spelers met beperkt zicht een voorsprong gaven. Grote complimenten voor Bo voor het in elkaar zetten van deze spannende puzzeljacht!!!
Na deze dag vol bijzonderheden gaan wij morgen voor een gezonde en frisse start van een mooie nieuwe dag. Weltrusten allemaal.

​
We begonnen vandaag met koude temperaturen, en veel sneeuwval.
Na een snelle tussenstop bij Klieber (er was een dame die triltenen kreeg omdat haar ski’s niet uitgebalanceerd waren) konden we richting de rote8.
Daar aangekomen was er al sprake van sneeuwval wat in de loop van de ochtend en middag alleen maar heviger werd.
Mirjam en haar vers ingevlogen nieuwe begeleider Angelo (bijnaam Pavarotti) hebben de wijde omgeving verkend en waren net op tijd terug voor de bus om 16:00 uur, dus die hadden een mooie dag gehad.
Koen, Matthea, Ella, Monique, Jalbert, Fred , Trudy, Joke en Edward hebben i.v.m. de hevige sneeuwval besloten om vandaag een mooie wandeling te maken rondom de rote8 en hebben de nodige versnaperingen tot zich genomen.
Reijer en Nicolle hebben het skiën met de krukskietjes verder verfijnd en kwamen overal glorieus van de hellingen.
Bert heeft de hele dag de regie goed gedaan, we groeien ieder nieuwe dag onder zijn bezielende leiding, Chapeau Bert!
Aart heeft met Patricia en Tom Flachau bijna helemaal rond geskied. Althans, dat beweren ze, maar ja, als je geen hand voor ogen ziet in sneeuw en mist, weet je nooit precies waar je geweest bent.
Mels , Bas en Sieb hebben met Goran, Manon en Bo ook meerdere keren de sneeuw omgeploegd met brede glimlachen op hun gezicht, die de zon in de middag terugbracht (voor minstens een half uur ). Met als achtervang Luciënne en Peter in hun gezelschap.
Laura en Suzan hebben ook een geweldige ‘tour du ski’ door het hele gebied  en zelfs daarbuiten gemaakt. Ondanks dat het door de sneeuw slecht te zien was wie waar skiede, kon je de aanstekelijke lach van Laura door de verschillende dalen overal bovenuit horen.
Patrick, Herbert en Nicolien gingen met Ype, Robert en Lisa in hevige sneeuwbuien de rote8 herunter. Renate volgde als achtervang in hun kielzog. Sommige stukken konden ze nauwelijks een hand voor ogen zien, maar ze manoevreerden de bi-uniques gecontroleerd de piste af naar benee, waar ze als sneeuwmannen en -vrouwen aankwamen. Zelfs de vrouwen hadden een sneeuwsnor.
In de lunchpauze verzamelde bijna iedereen (op de langlaufers en de wandelaars na) aan de voet van de rote8 in de Widereralm. Tijd om op te warmen van binnen en buiten. Tevens hebben een aantal deelnemers en begeleiders het spel UNO ‘onder de knie’ gekregen. Wie weet wordt dit vast onderdeel tijdens de lunchpauze? Er moeten nog wat punten gescoorde worden hier en daar.
In de middag hebben de nieuwe begeleiders Sander, Marc en Ton met Bert als vrijwilliger vanaf het middenstation de eerste fijne kneepjes van het bi-uniquen geleerd.
Loïs ging met Carolien van de berg als inmiddels al een voleerd bi-uniquester. Girlpower!
Manda, de persoonlijke begeleider van Carolien, had vandaag de ski’s ook nog even ondergebonden om haar skisills te verbeteren, na jaren van afwezigheid op de piste. Ze heeft geconstateerd dat het net als fietsen is…. dit verleer je niet zomaar!
De gebroeders Hoogeveen, Remco & Kevin gingen met Barry en Mariska ook de hevige sneeuwstormen trotseren. De beide mannen doen dat zonder angst en beven. Wat Barry en Mariska overigens niet in de koude kleren ging zitten. Met klotsende oksels kwamen zij achter de mannen aan.
Suzanne en Gerben hebben ook een mooie en soms ietwat spannende dag meegemaakt. Toen de sneeuwstorm op z’n hevigst was, zag Gerben geen hand voor ogen meer en ook Suzanne moest haar best doen om Gerben in zicht te houden. Maar zoals altijd is er een oplossing te vinden, dus Gerben ging koninklijk retour in een bi-unique.
Jorien en Luc trokken zich van de sneeuw niets aan en gingen als echte poolreizigers door het Ski-amadé skigebied. Tot zij zich bij de Widereralm ook bij de andere groepsleden voegden.
Zonder onze rots in de branding, Wim (liftboy), zou deze dag niet zo succesvol geweest zijn… Dank Wim voor je tomeloze inzet en kracht waarmee je menig begeleider klemzette in de skilift.
Op het moment dat dit verslag geschreven wordt zijn de grootste feestgangers in de Musistadl aan het genieten van een avondje onvervalste après ski. En het zal er nog lang onrustig blijven…


Woensdag 24 januari

Beste thuisblijvers, hier weer een update van de avonturen in Flachau.
Gisteravond zijn we weer als vanouds naar de Musistadl geweest. Nadat we met zijn allen ons plaatsje hadden veroverd, startte de band met spelen. De dansvloer was al snel gevuld door de leden van de SSO. De beentjes kwamen dan ook snel los op de vloer. Laura was een van de eerste actieve danseressen van de avond. Haar energie is aanstekelijk. Ze nam dan ook geen momentje rust om even iets te drinken. Suzan gooide er af en toe een glaasje water in, dat was voldoende om haar tot het einde te laten dansen. Ook werden er nog drie medailles uitgereikt door een voetbalclub uit Nederland. Zo kregen Mirjam en Liza een medaille voor hun skitalenten en Laura voor haar danstalent. Omstreeks 23.30 uur waren we weer terug in Hüttau waar iedereen snel zijn mandje opzocht. Vandaag mochten wij uitslapen…, eh een half uurtje later aan het ontbijt dan. Om 09.30 uur vertrok de bus naar de Rote 8. Joke ging weer lekker wandelen, tenminste dat is wat ze zegt. Wat is gebleken, ze houdt ook erg van shoppen. Zo hebben ze afgelopen dagen kleding gekocht….. Vanaf nu noemen we de wandelaars dan ook de shoppers…
Daar aangekomen bleek dat het boven te hard waaide. Daarom konden wij uitsluitend vanaf het midden station skiën. Het grootste gedeelte van de groep heeft tot 13:00 uur de piste onveilig gemaakt. Dat was ook het geval voor de langlaufers en de wandelaars. Om 13:00 uur zijn we met een grote groep vertrokken voor de jaarlijkse arrensleetocht vanuit Filzmoos. Boven aangekomen hebben we ons weer tegoed gedaan aan al het lekkers wat daar op de kaart staat, waaronder de bekende Kaiserschmarrn. Tijdens de terugreis werd het wel erg stil in de arrenslee. Manon was de eerste die lekker in slaap viel, er volgden nog velen waaronder Laura en Koen.
De achterblijvers zijn nog lekker de pistes onveilig aan het maken geweest. Een van de Bi-Uniques is een ski verloren. Deze ski is niet meer teruggevonden. Morgen gaan we in de herkansing om deze ski te traceren.
Morgen is het zover: de bonte avond! Er zullen diverse optredens plaats vinden welke op het moment druk worden voorbereid. Ook zullen de nieuwe deelnemers en begeleiders ontgroend gaan worden…. Hier over morgen meer!

Donderdag 25  januari

Beste thuisblijvers, hier weer een update van de avonturen in Huttau
Het was weer fantastisch.
Groeten Mels B.

Donderdag 25  januari
Het was weer fantastisch.
Groeten Bas

Donderdag 25  januari
Het was weer fantastisch.
Groeten Joke

Donderdag 25  januari
Het was weer fantastisch.
Groeten Mirjam

Donderdag 25  januari
Het was weer fantastisch.
Groeten Ronald

Donderdag 25  januari
Het was weer fantastisch.
Groeten de rest van iedereen.

Donderdag 25  januari vervolg

Beste thuisblijvers, hier weer een update van de avonturen in Huttau
Vanmorgen was er geen wekdienst maar ondanks zijn we ruim op tijd vertrokken om de piste onveilig te maken. Het was de voorlaatste dag en dat was te herkennen aan het feit dat sommige deelnemers en begeleiders langzaamaan moe begonnen te worden. Minder afdalingen en korte routes waren het gevolg. Een aantal bond zelfs de ski/s niet onder en heeft maar besloten om te aan winkelen. Er moet eigenlijk een grotere aanhanger worden meegenomen omdat anders alle gekochte spullen niet mee kunnen in de bus terug naar Nederland. Ook bij de apparaten werden vele extra mensen ingezet zodat we een volgende keer een paar goed getrainde nieuwe mensen bij hebben om de afdalingen te maken.
De langlaufers en wandelaars hadden vandaag geen zin om in de regen te langlaufen/wandelen.  We zijn met z’n achten naar Altenmarkt gegaan. We hebben Altenmarkt bekeken. Ze hebben daar een mooie grote kerk waar we kaarsjes aangestoken hebben. Daarna hebben we lekker koffie en chocolademelk gedronken. Matthea kent ‘het bakkertje’ (heet anders …); daar zijn we naartoe gelopen. De zon scheen en de ondergrond was sneeuwvrij. ‘Het bakkertje’ was vroeger ouderwets, maar inmiddels een sjiekere tent geworden. Weer koffie, choco en wat te eten. We mochten daar onze eigen broodjes opeten. Daarna wilden we met de skibus terug naar Wagrain, maar het werd de lijnbus omdat de skibus daar alleen ‘s ochtends rijdt. Vooral Jalbert vond het prachtig: Jalbert is een echte fan van bus en trein. Bij Wagrain hebben we een korte wandeling langs de loipe gemaakt om te testen of we morgenochtend een rondje kunnen langlaufen … dat moeten we morgenochtend nog eens bekijken.

Vanavond hebben we de bonte avond afsluiting met een keur aan artiesten en optredens.
Opening Peter met medewerking van onze geluidstechnicus Patrick. De eerste act was voorbereid door Herbert en Suzanne 22 redelijk SSO gerelateerde vragen die iedereen even aan het denken heeft gezet. Remco met Engelbewaarder, beter dan het origineel. Kevin ging zwemmen in de Bacardi lemon en iedereen dook er achteraan.
Goran en Lucienne gaan samen wonen en geven een rondje .
Opnieuw werden we verrast door een mooie bloemlezing uit de verzamelde werken van onze gedichten schrijfster Ella.
Gerben onze fantastische moppentopper ;
Waarom maakt een Belg een pak melk open in de supermarkt
Antwoord omdat er staat hier openen.
En een illustere illusionisten show.
Laura ons haast wel een wonder meisje  kan fantastisch skiën onvermoeibaar op de dansvloer en kan ook nog heel goed zingen.   Adele kan wel inpakken met haar Hello,……..
Tom liet alle sterren in het Limburgs dialect stralen. Maar er klonken ook westerse en oosterse stemmen door in het geheel.
Carolien vertelede al zingend hoe het is om op wintersport te gaan.
Remco met zijn tweede act. Een parodie op John west met zijn hit jou blik.
Kevin als slotact van de optredens  met sweet Caroline
Rondje gegeven door Mels Sijpkes een oud begeleider die nog veel voor de stichting doet en we hopen dat hij nog een keer weer meegaat. Maar zijn drukke werkzaamheden laten  dat voorlopig niet toe.
Uiteraard was na het drankje de grande finale met het overbekende lied You Never wake alone….

Over de ontgroening die daarop volgde gaan we morgen of overmorgen nog iets vertellen.



Vrijdag 26  januari
Hallo allemaal
Op het moment dat ik dit schrijf is het al zondag 28 januari 2024
De eerste nacht thuis zit er al op en het gewone leven is al weer begonnen al zitten we met ons hoofd nog wel in de SSO sferen. Dit is te merken aan het aantal Appjes wat op onze groepsapp binnen komt. Ik durf te zeggen 10 tallen. Afgelopen donderdagavond was de bonte avond en over het eerste gedeelte de show hebben we al bericht. Nadat dat gedeelte was afgelopen hebben een aantal begeleiders die voor het eerst mee zijn gegaan de ontgroening moeten ondergaan. Een aantal werden op een subtiele manier, door zichzelf,  voorzien van een mooie zwarte snor. 1 persoon kreeg de schrik van zijn leven door een onverwachte knal die uit de snurreputschmachine kwam. Gelukkig was de schrik groter dan dat er in eerste instantie gedacht werd. Daarna was het de beurt aan een 2 tal die een bierpul vol met gaten leeg moest drinken zonder te morsen. Uiteraard lukte dat niet daar er een heel bijzondere techniek voor aangeleerd moet worden. Een van de groenlingen probeerde dit te omzeilen door de hele pul in een keer achterover te gooien in zijn mond. Maar een halve liter raak je daar echt niet in kwijt zodat het restant over zijn t shirt droop. Bijkomende bijzonderheid. Hij was bezig met een dry januari challenge.  Maar erg sportief als hij was heeft hij een dagje zich eventjes niet aan de regels gehouden.  Het liep al tegen de kleine uurtjes dat een ieder zijn nestje opzocht.
Op vrijdag was het weer op tijd:  op en naar de piste. En wat mij opviel was dat toen de bus vertrok deze niet helemaal gevuld was met onze deelnemers en begeleiders. Een aantal mensen had besloten om er een uitrustdag van te maken om op die wijze tijd genoeg te hebben om de koffer te pakken. Zij hebben zich in het hotel vermaakt met een aantal spelletjes en het kleuren van platen. De overblijvers zijn gewoon naar de rote 8er gegaan en hebben zich daar op de een of andere manier vermaakt in de sneeuw. Stukjes langlaufen , afdalingen tot ver achter de horizon en afdalingen in de bi-Unique’s. je kon merken dat een ieder moe was zo op het eind van de week. En mede daarom was het een goed idee om rond de klok van half 3 te verzamelen bij de aanhanger om naar het hotel terug te gaan.  Voor een van de begeleiders was het al iets eerder einde oefening. Een behoorlijke benauwdheid zorgede ervoor dat ze iets eerder moest stoppen en een onderzoek door een arts was wel noodzakelijk. Na een bezoek aan een huisarts en voor de zekerheid ook maar even een bezoek gebracht te hebben aan het ziekenhuis in de buurt kon ze alsnog de reis naar huis beginnen. Ondertussen was er in het hotel van Hubert tijd voor onze laatste maaltijd. Op het eind van de maaltijd werden al onze deelnemers even in het zonnetje gezet door hun begeleiders. En er werden de nodige medailles uitgereikt. Na toch enkele traantjes werd dan de bus volgepropt met onze bagage en kon de reis naar huis beginnen. Deze reis verliep bijna voorspoedig. Vlak na een korte tussenstop werden we getrakteerd op een lekke band van de aanhanger. Toen de bus op een parkeerplaats stond werd er door een geweldig reparatie team in eendrachtige samenwerking de band gewisseld. Dat verliep zo gladjes en voorspoedig, in een kwartietje , dat de meeste inzittende van de bus hier niets van hebben gemerkt. Rond 9 uur waren we in Duiven waar we een heerlijk ontbijt kregen voorgezet. Dit was bij Brasserie : Een mooie dag..  een echte aanrader. Toen we uit Hutau vertrokken waren er zoals gezegd minder passagiers in de bus omdat het ziekhuis bezoekje pas rond 9 uur was afgelopen. Deze personen zijn op zaterdag morgen vertrokken om in 2 etappes naar huis te gaan. Gelukkig gaat het al weer wat beter met de benauwdheid.  En rond midden nacht kregen we een berichtje dat ook de laatste persoon thuis was aan gekomen. Eind goed al goed. We kunne dacht ik terug kijken op een heerlijk vakantie week met vele hoogte punten en een paar kleinere dalletjes. Mede namens mijn medeschrijvers Herbert Suzan en Peter spreek ik de hoop uit dat we elkaar volgend jaar weer in de sneeuw ontmoeten. MVG
Bert