Vrijdag 3 februari 2023

Vanmorgen voor het vertrek werden al vele koffers verplaatst naar de kamers die tot het einde beschikbaar blijven voor onze groep. Na het ontbijt rijden we weer naar de Rode 8, en dankzij een auto van Hubert kunnen we ook de schoenen bij de lift laten. Het blijkt dat de Rode 8 slechts gaat tot het middelstation. Hierdoor gaan een aantal skiërs naar Flachau om het hoger op te zoeken. De anderen blijven op het onderste deel van de Rode 8. De langlaufers kunnen gelukkig langlaufen omdat er een loipe gespoord is. Eerst maken we een rondje richting Flachau, daarna is er een koffie-break. Hierna maken we een rondje naar Wagrain, met aansluitend de lunch onderaan de Rode 8. Tenslotte nog een keer een rondje richting Flachau. Daardoor hebben we vandaag een beetje ingehaald van de vorige dagen. De skiërs hebben ook allemaal mooie afdalingen kunnen maken en rond kwart voor drie komt de huurbus ons allemaal ophalen. Na de huurmaterialen afgegeven te hebben bij de ski-verhuur, rijden we terug naar het hotel. Daar wordt nog even gedoucht, de laatste spullen worden in de koffer gestopt en dan is het naar beneden voor het laatste diner in Hüttau.

Donderdag 2 februari 2023

Vanmorgen als we wakker worden sneeuwt het. Er is inmiddels een laagje gevallen en de verwachting is dat het de rest van de dag blijft sneeuwen. Na het ontbijt waxen Herman Derk en ik de langlaufski’s in de hoop dat de sneeuw daardoor niet meer aan de langlauflatten blijft plakken. Nadat alle skispullen in de bus liggen rijden we richting Flachau waar iedereen eruit gaat. Eerst maken we een groepfoto, een beetje in de windschaduw van de bus, want het waait onder aan de piste al flink en de sneeuw valt nog steeds.

De skiërs gaan richting de gondel, de langlaufers naar de koffie, want de loipe is nog niet gespoord. Na de koffie hebben we meer geluk want dan heeft de loipe machine zijn werk gedaan en is er voor de deelnemers een loipe getrokken. En dat betekent dat de langlaufwedstrijd door kan gaan. Herman Derk zet een mooi parcours uit en nadat Jens en ik de deelnemers op de latten hebben gezet kan de wedstrijd starten. Het parcours laat zich als volgt omschrijven: Na de start moeten de deelnemers onder een boogje door van 2 langlauflatten. Daarna moeten er drie balletjes gegooid worden naar gelijk gekleurde bordjes. Bij het keerpunt moet een ballon kapot geprikt worden en dan is het zaak zo snel mogelijk weer naar de start/finish lijn te langlaufen. Verzwarende factor tijdens de wedstrijd is de striemende wind en de felle sneeuwval. Marco, Ciska, Roeland en Maarten doen hun best om een zo goed mogelijke tijd neer te zetten. Welke tijd zij hebben gehaald, zal morgenavond bij de prijsuitreiking van zowel de langlaufers als de skiërs bekend worden gemaakt.

Ondertussen komen de skiers ook af en toe binnen om even op te warmen in het restaurant. Door de wind en de sneeuw zijn niet alle liften open vandaag. Desondanks kunnen er meerdere afdalingen worden gemaakt. Vanwege de aanhoudende sneeuw besluiten we dat we om 13 uur de ski/langlaufdag beëindigen en dat we terugkeren naar het hotel. Daar kan iedereen op z’n gemak douchen en de koffer inpakken. Ook worden de laatste voorbereidingen voor de Bonte Avond getroffen. Om ongeveer half negen gaat de bonte avond los. Het is weer een mooi gevarieerd programma met 6 optredens voor de pauze en 7 optredens na de pauze. Alles komt langs van een schaapsherder tot Frans Bauer, van het Elefantenlied tot de Rolling Stones, van meezingen met muziek tot het zingen met eigen begeleiding op keyboard. Op de foto’s in het foto album is een en ander terug te zien.

Na de Bonte Avond is het inmiddels een goede traditie dat de nieuwe begeleiders worden ingewijd bij SSO. Dit jaar zijn Jan-Albert, Marianne, Jens en Lars aan de beurt. Nadat zij door Hubert ‘onder handen zijn genomen’ horen zij er echt bij. Later op de avond trakteert Albert ons op enkele mooie passages uit een optreden van Harry Jekkers. Het hoogtepunt van de avond is de vertolking door Albert van Je t’aime moi non plus. Hoe dit vertolkt werd, is niet te beschrijven. Als er een link is van het filmpje zal ik die hier delen.
 

Woensdag 1 februari 2023

Vanmorgen konden we een uurtje langer blijven slapen, omdat het gisteren later dan normaal was. Na het ontbijt rijden we met de bus naar Filzmoos. Het sneeuwt al aardig, maar de piste ligt er goed bij en de loipes zijn net weer gespoord, dus dat belooft veel goeds. Iedereen haalt zijn ski’s uit de bus en gaat op pad. De langlaufers hebben helaas veel last van de verse sneeuw, die onder de ski’s blijft plakken en daar een enorme kluit sneeuw vormt, waardoor glijden niet meer lukt. Dus helaas stoppen de langlaufers allemaal noodgedwongen vrij snel. De skiërs gaat het gelukkig beter af bij deze verse sneeuw en bij de nieuwe lift gaan zij allemaal omhoog om meerdere afdalingen te maken.

Om half twee rijden we met de bus naar de Arrensledes. Daar staan de welkomstdrankjes al op ons te wachten en 14 uur gaan we in drie sledes naar de Unterhof Alm. Door een mooi besneeuwd landschap bereiken we onze bestemming en gaat iedereen naar binnen. Daar worden allerlei gerechten besteld, variërend van Kaiserschmarren, via soep tot Schnitzel met patat.

Nadat alle borden weer leeg zijn, stappen we weer in de arrensleden en zijn we voor we het weer weten terug in Filzmoos. Daar worden nog wat boodschappen gedaan om daarna terug te rijden naar het hotel. Ons diner is ook een uurtje later en na het diner worden we door Birgit getrakteerd op Glühwein. Dat gaat er bij iedereen wel in. De verdere avond worden er allemaal spelletjes gespeeld en geven veel deelnemers en begeleiders zich met hun act op voor de bonte avond.

Dinsdag 31 januari 2023

Na wederom een snelle start rijden we weer op tijd weg richting Sankt Martin. Daar gingen de langlaufers uit de bus. Omdat het net gesneeuwd had was alleen de skate loipe gespoord, de gewone loipe met de 2 tracks was nog niet getrokken. Dus een lichte paniek brak uit en Freek was bijna gebeld, totdat we de loipe machine zagen aankomen en een hele verse loipe voor ons getrokken werd. Dus dat was wel weer genieten, zeker met een zonnetje dat achter de wolken tevoorschijn kwam. Na een rondje was het weer tijd voor koffie. Waar een minderheid alleen koffie nam, werden er vele apfelstrudels geserveerd. Met deze nieuwe energie werd er weer een stuk gelanglauft. Na de lunch werd er nog een ronde gemaakt, om daarna richting bus te gaan. Bij Klieber werd er weer een tussenstop gemaakt voor andere schoenen voor Jacob (Jacky), deze keer een hele maat groter. Nu kon hij er veel makkelijker in en hopen we dat het skiën morgen beter gaat. Bij de Rode 8 aangekomen halen we ook voor Maarten andere langlaufschoenen, omdat die bij Klieber niet meer op voorraad waren.

Langzaam komen ook alle skiërs naar de bus om hun skischoenen om te wisselen voor gewone schoenen. Van de skiërs hoor ik dat de piste wel lastig was met al die bügels. Maar dat maakte voor Albert niet uit, want die is in de beugel met Ferry en Wouter gewoon even de hele Rode Acht afgeskied. Petje af, zeker als je weet dat Albert blind is.


Wanneer iedereen weer in de bus zit, rijden we terug naar het hotel. En na het avondeten rijden we met de mooie kleren aan naar Musistadl, voor een mooie avond met dans en muziek. De band die er speelt, Fetzentaler, kennen we nog van 3 jaar geleden. En zodra de band begint te spelen, zit de stemming er gelijk weer in en zijn er deelnemers en begeleiders, die de dansvloer niet meer verlaten totdat we weer vertrekken. Het is altijd mooi om te zien, hoeveel plezier muziek brengt voor iedereen. Helaas verlaten we om 23 uur Musistadl en rijdt Freek ons terug naar Hüttau. Daar gaat iedereen slapen, de een wat eerder dan de ander.

Maandag 30 januari 2023

Vanmorgen na het ontbijt vertrekken we met de bus richting Sankt Martin, om daar de langlaufers af te zetten. De loipes liggen er mooi bij, het zonnetje doet zijn best, dus dat belooft een mooie dag te worden. De bus rijdt door naar de Rode 8 waar de skiërs er allemaal uit gaan. Beneden bij de lift is het ontzettend druk, en zodoende duurt het echt lang voordat iedereen in de cabinelift naar boven gaat. Vandaag blijf ik bij de skiërs en ski ik met Arie, of Arie met mij, want Arie heeft gisteren al geoefend met Arend en gaat vandaag als een speer de berg af. Met ons skiën Ellen en Marianne de hele dag mee, wel zo gezellig en ook makkelijk bij de lift.

Lucie is met Sandra op stap, Jacob met Jan-Albert. De snelste skiërs Lia en Pedro worden begeleid door Ilse en Lars. En natuurlijk Albert die met Wouter en Ferry skiet. Iedereen maakt mooie afdalingen totdat de lift stilgezet wordt vanwege hele harde wind. Eerst dachten we nog: “wat lekker rustig op de piste”, maar dat had dus een reden.

Na enige tijd wachten ging een deel van de liften weer open, alleen niet de hoger gelegen liften, waardoor het Albert met de beugel en voor Lucie, met Sandra, Wouter en Ferry, niet mogelijk was veilig naar beneden te komen. Gelukkig werden we goed geholpen waardoor Albert en Lucie uiteindelijk met de snowscooter naar beneden werden gebracht.

Een mooie ervaring voor hen beiden. Ook voor Lia en Pedro, met Ilse en Lars niet meer mogelijk was om skiënd terug te keren bij de Rode 8. Zodoende namen zij met honderden anderen de ski-bus, dus dat werd wachten en toen zijn eenmaal in een bus zaten en de remmen daarvan niet meer werkten was het duimen of zij op tijd terug zouden zijn. Wel dat lukte uiteindelijk gelukkig wel. De langlaufers waren al eerder door Freek opgehaald en de andere skiërs hadden onder aan de lift wat gedronken. Toen het 4 uur was en de groep compleet was, vertrokken we weer richting hotel.   
 
Gisteren was er een evaluatie van de eerste dag met alle begeleiders. Om te kijken of alles goed gaat en of er nog aanpassingen nodig zijn. Dat was gelukkig niet het geval. Vandaag heb ik zo’n bijeenkomst met de deelnemers gehouden, om van hen te horen of zij het naar hun zin hebben en hoe hun begeleiders het doen. De mening van alle deelnemers was unaniem dat zij het naar hun zin hebben en dat alle begeleiders mogen blijven !

Na het eten was er een spelletjes avond. Onder leiding van Ilse, Ferry, Lars, Wouter en Arend werden er 4 spelletjes gespeeld. Bij Wouter was de muziekquiz, waarbij de deelnemers moesten raden welk liedje zij hoorden, bij Ilse moesten deelnemers met petje op/petje af laten weten of een plaatje wel of niet waar was, bijvoorbeeld bij een vlag of dit de vlag van Nederland was. Bij Ferry en Lars moesten de deelnemers spijker poepen en met een lepel met daarop een balletje een parcours lopen en tenslotte met spel met een balletje spelen. Kijk maar op de foto’s, want het is niet eenvoudig uit te leggen. Freek, onze chauffeur, trakteerde ons op allerlei zoutjes en worstjes. Dus langs deze weg: Freek bedankt !

Zondag 29 januari 2023

Vanmorgen werden we door Ellen en Lia om precies 7 uur gewekt voor een nieuwe dag. De zon schijnt en dat belooft veel goeds voor vandaag. Vanaf half acht kunnen we ontbijten en van lieverlee schuift iedereen aan. Na het ontbijt maakt iedereen zich klaar voor vertrek en nadat vandaag wel alle schoenen, ski’s en stokken in de bus liggen vertrekken we al voor negen uur uit Hüttau. Eerst naar de ski verhuur, om nog een paar ski’s te halen. Daar worden we snel geholpen en zodoende kan Freek snel met ons naar de Rote Achter. Daar gaat iedereen uit de bus. De skiërs doen hun skischoenen aan om daarna met de lift naar boven te gaan. De langlaufers gaan naar de loipes om daar aan de slag te gaan. Vandaag ga ik met de langlaufers mee om Ciska te begeleiden. Ad begeleidt John, Jens gaat met Maarten op stap, Herman Derk met Maarten en Roeland.

Het is prima weer om te langlaufen, de zon schijnt en is amper wind. Na een mooi rondje richting Waigrain, keren we weer terug bij de Rote Achter. Omdat iedereen goed zijn best heeft gedaan en de begeleiders verrast zijn hoe goed het gaat na drie jaar, is het tijd voor koffie. Onderaan de lift drinken we koffie en er komen meerder borden met Apfelstrudel mit Sahne langs. Die calorieën moeten er straks wel weer uit-gelanglaufd worden. Voor de lunch wordt er een rondje richting Flachau gemaakt. Bij de lunch zie ik alle soepen die in het restaurant verkocht worden langskomen.

Na de lunch, wordt er nog een keer een rondje gemaakt, alleen niet meer zo snel als in de ochtend, omdat iedereen toch al aardig vermoeid is geraakt en alle langlaufdeelnemers hebben enorm hun best gedaan.

Wanneer ook de skiërs weer beneden arriveren, gaan we richting bus. Daar staat ons een verrassing te wachten. Robert Jan staat daar ons op te wachten met zelfgemaakte erwtensoep. Deze heeft hij gemaakt in Nederland en meegenomen naar Oostenrijk, vanmorgen opgewarmd om nu te kunnen uitserveren. En iedereen is het erover eens, de erwtensoep smaakt heerlijk! Terug in de bus wordt Robert Jan door iedereen hartelijk bedankt !

Na het avondeten staat Bingo op het programma, deze keer weer met Ferry en Wouter als Bingo-masters. En bij Bingo horen prijzen en die zijn er genoeg. Veel begeleiders hebben prijsjes meegenomen voor de deelnemers. Het is voor hen soms lastig kiezen uit de vele prijzen.  Toch lukt het iedere deelnemer om mooie prijzen te winnen, zodat ik me afvraag of vrijdag alle koffers nog wel dicht kunnen. 

Heenreis 

Na 3 jaar is het weer zover. We gaan met reis 4 naar Oostenrijk, voor een week met ski- en langlauf plezier. Wanneer ik in Voorburg aankom rond 19:30 uur, staat de bus er al, net als een aantal deelnemers en begeleiders. De spullen worden door de chauffeur in de bus geladen en wanneer iedereen aanwezig is, nemen we afscheid van de thuis-blijvers en ruim voor 20 uur rijden we richting Utrecht. Ook daar arriveren we ruim voor 21 uur. En net als in Voorburg stappen hier ook 9 reisgenoten in de bus. We vertrekken weer eerder dan 21 uur richting Zevenaar, waar de laatste reisgenoten instappen. En hoewel de bus niet supervol zit, zit de stemming er al goed in. Leuk om te melden is dat de begeleiders van Albert uit reis 2 als verrassing hem kwamen uitzwaaien. Helaas hebben we Patricia, die voor alle vier reizen onze steun en toeverlaat was, gemist, omdat we ruim voor 22 uur al weer op weg waren naar Oostenrijk.

De heenreis verloopt zeer voorspoedig en net voor de grens stoppen we ’s ochtend voor een ontbijtstop. Iedereen is blij even de benen te strekken en een kop koffie of thee te kunnen drinken. Hierna rijden we weer verder en rond 9:45 uur arriveren we bij Hotel Hubertushof. Daar worden we hartelijk welkom geheten door Hubert, Birgit en Daniel. Het is al weer 3 jaar geleden, maar de ontvangst is er niet minder hartelijk om.
Nadat alle spullen uit de bus verplaatst zijn naar de kamers, krijgen we de fameuze pasta maaltijd geserveerd, deze keer geheel vegetarisch, al zie ik wel dat sommigen extra ingrediënten hebben meegebracht uit Nederland.

Dan wordt het tijd om naar de skiverhuur te gaan, om voor wie huurt ski, schoenen en eventueel een helm uit te kiezen. Wanneer er onderweg zijn, blijkt dat 1 begeleider de bus heeft gemist. Ook 2 paar schoenen van deelnemers, nodig om de huurski’s af te stellen, staan nog in de skikelder. We houden het maar op aanloopprobleempjes. Morgen beter. Nadat alle huurmaterialen gestickerd zijn, gaat de bus weer terug naar het hotel. Een kleine delegatie gaat nog de skipassen ophalen en verkent waar de langlaufers morgen terecht kunnen.

Wanneer zij ook weer terug zijn bij het hotel, blijkt een groot deel van de groep naar de kroeg in Hüttau te zijn gegaan. Dus sluiten we daar aan en is het erg gezellig. Tegen etenstijd gaat iedereen weer terug naar het hotel, voor onze eerste avondmaaltijd. Daarna gaan de eersten al snel naar bed, en de anderen volgen in de loop van de avond, zodat we morgen fris de latten op kunnen.

Een aantal deelnemers en begeleiders blijven nog wat langer bij de bar zitten om wat te drinken, en wat is dan lekkerder om daarbij iets te eten. Daaraan heeft Robert Jan gedacht, want die heeft voor ons haringen en uitjes meegenomen. Je ziet wel een duidelijk verschil tussen de Nederlanders en de Oostenrijkers, want waar wij allemaal genieten van de haringen, griezelen Hubert en Birgit van de haring. De haringen smaken ons allemaal prima en we zijn Robert Jan weer zeer dankbaar hiervoor.