Deel 8: De prijsuitreiking en de terugreis (vr. 06 en za. 07-02-2015)

Op vrijdagavond, na het avondeten, werd het tijd de resultaten van de langlauf- en de skiwedstrijd bekend te maken. En dat het spannend was, bleek wel uit de tijden die door de deelnemers bij het langlaufen en het skiën waren neergezet. Bij de langlaufers was het verschil tussen de nummer 1 en nummer 2 slechts 0,6 seconden. Bij de skiërs waren de verschillen ook minimaal. Uiteindelijk hebben alle deelnemers gewonnen, want iedere deelnemer heeft voor zijn eigen toptijd neergezet.

Om dit te benadrukken werden alle deelnemers door hun eigen begeleider naar voren geroepen en in het zonnetje gezet. Klapstuk was de medaille die door iedere begeleider bij de eigen deelnemer  werd omgehangen, terwijl de begeleider kort stilstond bij de verrichtingen van zijn/haar deelnemer. De deelnemers op hun beurt glunderden bij het in ontvangst nemen van hun medailles. Aansluitend werden alle deelnemers, begeleiders en reisleider bedankt voor hun inzet deze afgelopen week. Tenslotte was er een dankwoord voor eerst John, onze chauffeur en aansluitend voor Hubert en Birgit. Omdat het tijd werd om te vertrekken stapte iedereen in de bus, waar Hubert ons bedankte en een goede reis toewenste en uitsprak ons volgend jaar weer te mogen ontvangen.

De terugreis verliep zeer voorspoedig zodat we rond 6:30 uur Zevenaar bereikten, te vroeg voor het ontbijt. Dit gaf ons wel nog even tijd om met de pet rond te gaan voor John, die ’s nachts was afgelost door Roel, en toch achter de bus was aangereden, om bij het ontbijt aan te schuiven en aansluitend afscheid te nemen. Na een bedankwoord en applaus voor John, bedankte hij ons voor dit gebaar. Inmiddels was het tijd om te ontbijten en iedereen genoot van het goed verzorgde ontbijt. De afhalers werden gebeld en om 8 uur stapten de eerste afhalers binnen. Daarmee begon het grote afscheid nemen van elkaar, want naar Utrecht en Voorburg ging slechts de helft van het reisgezelschap door. Rond 9:15 uur werd Utrecht aangedaan en even na 10 uur stapte ik met enkele deelnemers en begeleiders uit de bus en zat reis 4 er echt op.

Terugkijkend geldt dat het een mooie week is geweest waarin de deelnemers met volle teugen hebben genoten van de reis. Er is lekker gelanglauft en geskied, waarbij de begeleiders een belangrijke rol hebben gespeeld. Ik dank iedereen voor de gezelligheid en inzet tijdens reis 4. Op naar de reünie, die op zaterdag 11 april in Voorschoten zal zijn. Reserveer deze datum alvast in je agenda, binnenkort krijg je hierover nadere informatie. Hiermee eindigt het reisverslag van reis 4.

Vriendelijke groet,
René van der Zwan.

Deel 7: De ski wedstrijd (vr. 06-02-2015)

Was gisteren de wedstrijd bij de langlaufers, vandaag zijn de skiërs aan de beurt. Om de spieren een beetje op te warmen, werd er eerst een afdaling gemaakt vanaf het middel station bij de Rote 8-er. Daarna werd er een parcours uitgezet door Danny en Michael en moesten de deelnemers aan de bak. Sommige deelnemers gingen zo snel dat zij enkele poortjes vergaten, anderen deden het keurig en passeerden alle poortjes op de goede wijze. Genoeg werk voor de jury dus, ik ben benieuwd naar de resultaten.

Na de wedstrijd werd er onderaan de piste koffie en chocomelk gedronken door alle skiërs. Omdat het nog vroeg was, werden er nog meerdere afdalingen gemaakt door iedereen, nog even genieten van het skiën op deze laatste dag. Rond 15 uur zat het er voor iedereen echt op en werden we met de skibus naar het hotel teruggebracht. Daar kon iedereen nog even douchen en de laatste spullen in de koffers doen. Rond 17:30 uur wordt de bus gepakt en na het diner zullen we rond 20 uur vertrekken richting Nederland. Morgen het laatste deel van het reisverslag van reis 4.

Deel 6: De langlauf wedstrijd (do. 05-02-2015)

Na het ontbijt vertrokken we weer richting pistes en loipes. Bij de Rote 8-er gingen alle skiërs eruit, en een deel van de langlaufers, die zich warm wilden lopen als voorbereiding voor de langlauf wedstrijd. De andere langlaufers lieten zich in Flachau afzetten en deden daar de warming up. Toen de snellere langlaufers ook daar aankwamen, had Hans al een parcours uitgezet. De langlaufers moesten onder een poort van ski’s door, blikjes uit de loipe duwen, een ballon kapot prikken, een snoepje eten en dat alles in de snelst mogelijke tijd. Ik kan de uitslag nog niet onthullen maar het verschil tussen de nummer 1 en 2 is 0,6 seconden. Dat geeft wel aan hoezeer de langlaufers aan elkaar gewaagd zijn en hoe hard er gestreden is voor de eerste plaats.

Na de wedstrijd was het tijd voor koffie, apfelstrudel en choco mit sahne, onder aan de piste van Flachau. Aansluitend werden er nog meerdere rondjes gemaakt, voordat we gingen lunchen bij Klause. ’s Middags werd de terugtocht naar de Rote 8-er weer ingezet, waar de langlaufers ruim voor de vertrektijd van de bus arriveerden.

Rond het avondeten was het programma voor de bonte avond bekend en kon iedereen zien wanneer er opgetreden moest worden. Daarmee was het na het diner onrustig in het hotel, in meerdere kamers werd flink geoefend en kleding gepast. Om 20:30 uur was het eindelijk zover en begon de bonte avond, die dit jaar door Danny werd gepresenteerd, terwijl de muziek door mij werd verzorgd. Het was weer een grandioze avond, waarbij o.a. Marianne Weber, Nick & Simon, Jelle B. en gebroeders Ko voorbij kwamen. Ook was er het SSO forum ofwel de geheime dienst die allerlei geheimen en anekdotes van vorige reizen boven water had gekregen. De bonte avond werd afgesloten met een grote polonaise.  Aansluitend vond de inwijding van de nieuwe begeleiders plaats, alleen waren er een aantal zo slim, dat niet alle trucjes van Hubert lukten, wat uiteraard iets zegt over deze nieuwe aanwas. Morgen de laatste dag in de sneeuw.

Deel 5: Dag van de arrensledetocht (wo. 04-02-2015)

Nadat Marcus gisteravond al snel zijn spullen kon inpakken, werd er de muziekavond doorgezet met een echte disco. Merlot en Danny verzorgden de muziek, totdat het zachter moest in het hotel, voor de andere gasten.

Vanwege de muziekavond gisteren stonden we vandaag een uurtje later op en na het ontbijt gingen we op pad voor een paar uurtjes skiën en langlaufen. Het was vandaag opnieuw schitterend weer, en de loipes en pistes lagen er prima bij. Omdat we vanmiddag naar Filzmoos gaan, konden we slechts een paar uurtjes op de latten staan. Desondanks genoot iedereen weer met volle teugen.

Om 13 uur reden we met de bus richting Filzmoos, waarbij in de bus het lunchpakket werd opgegeten. In Filzmoos werden we traditiegetrouw weer welkom geheten met een dienblad vol drankjes. Al snel konden we in een van de rijtuigen stappen. Wat volgde was een mooie rit naar de Unteralm. Door een mooi besneeuwd landschap bereikten we na ruim een uur het restaurant. Daar werden weer allerlei gerechten besteld. Zo heb ik Kaiserschmarre, Zwiebelrostbraten, Spaghetti en Wiener Schnitzels voorbij zien komen.

Tijdens de terugtocht werd er vrolijk gezongen in meerdere rijtuigen en al zingend bereikten we Filzmoos. Daar werden door de deelnemers allerlei inkopen gedaan voor het thuisfront. Wat er gekocht is, kan ik hier uiteraard niet verklappen. Terug in het hotel werden na het diner de voorbereidingen voor de bonte avond gestart. Het programma belooft wat voor morgen.

Deel 4: Met de skiërs over de pistes bij Flachau (di. 03-02-2015)

Na het wekken en aankleden was iedereen weer keurig op tijd voor het ontbijt. Een deelnemer was helemaal op tijd, en dat was Wouter. De reden daarvan is dat Wouter vandaag weer een jaartje ouder is geworden. Hij werd door iedereen toegezongen en kreeg van zijn begeleider namens iedereen een mooi cadeau. Nadat Wouter dit uitgepakt had bleken het zelfs 2 cadeaus, een spel en een zaklantaarn.

Na het ontbijt vertrokken we deze ochtend zelfs voor 9 uur bij het hotel. Iedereen had er veel zin in, de zon scheen er al lekker op los, terwijl het nog wel een beetje koud was. Door deze snelle start waren we al vroeg bij de Rote 8-er. Alle skiërs gingen er hier uit en stapten snel in de lift. Boven aangekomen werd de warming up weer verzorgd door Arie. Hij hielp ons met het rekken en strekken van de spieren. Na de afsluitende brul, ging iedereen zijn weg. Een deel van de skiërs ging verder omhoog met de lift, een deel bleef op het stuk tussen het dalstation en het midden station skiën.

De piste boven lag er fantastisch bij. Prima sneeuw en brede pistes, dat in combinatie met zon en oplopende temperaturen, garanties voor een mooie dag. De groep maakte de hele afdaling naar beneden, om uit te komen bij de Achter Jet. Daar moest er met honderden andere skiërs gewacht worden voordat er ingestapt kon worden in de lift. Best wel druk, terwijl daar op de piste zelf niet veel van te merken valt. Boven aangekomen, werd een kleine drinkpauze ingelast en voegden Jeanette en Lucie zich bij de groep. Er werd weer een mooie afdaling gemaakt door de volgende deelnemers: Lucie, Merlot, Wouter, Ricardo en Pedro. Onder aangekomen had iedereen wel trek gekregen en werden de ski’s bij Klause op het terras uitgedaan. Daar werden allerlei gerechten besteld, variërend van Apfelstrudel, Germknödel, tot Wiener Schnitzel mit pommes.

Hoewel het zonnetje op het terras heerlijk was, moesten er toch weer gewerkt worden, dus gingen we weer naar de liften om boven op de berg uit te komen. Daar genoot iedereen van het schitterende panorama, op deze heldere dag. En ook een mooie plek om een kleine groepsfoto te maken. Hierna werd de afdaling ingezet naar de Rote 8-er. Via het bospad en een pittige piste werd het midden station bereikt. Vanaf daar is het appeltje – eitje naar beneden skiën.

Beneden aangekomen zaten er meerdere skiërs en sloten zich steeds meer skiërs zich daarbij aan. Deze middag werd op het terras afgesloten met een heerlijk drankje. Na verloop van tijd arriveerde de bus met langlaufers, die ook aanschoven. De langlaufers zijn vandaag weer naar Sankt Martin geweest. Ook zij hebben een schitterende dag in de loipes beleefd en tussen de middag genoten van de diverse lunchgerechten bij Hotel Post, waar we als groep altijd zeer gastvrij worden ontvangen.

Na het avondeten staat de muziekavond op het programma, deze keer in het hotel. Marcus, de muzikant met zijn harmonica, arriveerde rond 20 uur in Hubertushof en vanaf het moment dat hij begon te spelen werd er gedanst door de deelnemers en de begeleiders. Later op de avond werd de jarige Wouter nog een keer toegezongen door Marcus en alle begeleiders en deelnemers. Je zag Wouter weer helemaal stralen. Daarna was het nog lang onrustig in Hubertushof.

Deel 3: Met de langlaufers naar Sankt Martin (ma. 02-02-2015)

Na een toch wel rustige wekronde, schoof iedereen mooi op tijd aan voor het ontbijt, dat alweer klaar gezet was door Birgit. Na het ontbijt trok iedereen de laatste wintersportkleren aan en werden de ski’s en schoenen weer in de bus gebracht en reden we mooi op tijd weg.

Eerst werden de skiërs bij de Rote 8-er afgezet. Het sneeuwde licht en iedereen had er zin in. Nadat alle schoenen gewisseld waren en iedereen er klaar voor was, vertrokken de langlaufers en ik naar Sankt Martin, waar we vandaag gaan langlaufen. Na een rit van een half uur bereikten we Sankt Martin, waar John ons aan het begin van de loipe liet uitstappen, mooier kon niet. Het sneeuwde inmiddels al aardig door, gelukkig konden we nog wel de loipe onderscheiden, hoewel die al aardig dicht sneeuwde. Dus voor degene die voorop ging was het wel het zwaarst.

Na ruim een uur was er een lekker stuk gelanglauft en omdat iedereen zin in koffie had gekregen gingen we naar Gasthof Post. Daar werden naast koffie ook diverse stukken Apfelstudel besteld. En die stukken waren echt enorm, aangevuld met slagroom en vanille saus. Naar buiten kijkend zagen we dat het steeds harder begon te sneeuwen, dus gingen we nog maar even snel voor de lunch een stuk langlaufen. Door de vele sneeuw en de oplopende temperatuur bleef er bij iedereen wel sneeuw aan de onderkant van de ski’s hangen. Daardoor werd het een zware tocht en al snel ging iedereen terug voor de lunch. Naast de eerder klaargemaakte lunchpakketten werden er vele koppen soep, bordjes patat met worst, spaghetti, en nog meer besteld.

Deze calorieën moesten erna weer eruit gelanglauft worden, en dus trok iedereen weer de lange latten aan. Na enige tijd was iedereen moe en voldaan en gingen we terug naar de bus. John bracht ons veilig naar de Rote 8-er waar de meeste skiërs al klaar waren met skiën, na een mooie dag skiën. Meerdere langlaufers stapten uit en liepen naar de skiërs, waarvan er meerdere in de kroeg onder aan de piste zaten.  Reden voor een deel van de langlaufers om daar ook een drankje te drinken, waarschijnlijk kwam dat ook door de gezellige bediening daar.  

Rond 16 uur reed John ons terug naar het hotel. Om 18 uur gingen we weer aan tafel voor het diner. Het avondprogramma vanavond is de vossenjacht. Om de vossen op te zoeken werden we opgesplitst in vier groepen, die steeds met een klein tijdverschil tussen op pad gingen door Hüttau. Bij de eerste vossen moesten de deelnemers letters zoeken en daar een woord van maken. Ik heb kipspies gehoord, dat bleek niet helemaal goed te zijn. Het woord skipiste werd wel goed gerekend. Verderop kwamen we boer Harm tegen, die zijn stier had losgelaten en kwijt was. De deelnemers vonden deze stier gelukkig snel, toen zij eenmaal de koebel hoorden. De laatste vossen schrokken de deelnemers eerst af, maar al snel werd er gevoeld en geproefd en was de angst snel verdwenen. Wat wel opviel dat een aantal begeleiders niet mee wandelden met de vossenjacht. Maar weinigen hadden door waar Herma, Jeanette, Michael, Danny, Marijke en Nicoline waren gebleven.

Bij het hotel werden we opgewacht door Birgit, die met warme glühwein klaar stond. De vossen en de deelnemers aan de vossenjacht lieten zich deze glühwein goed smaken. Daarna was het nog lang onrustig in Hüttau en het hotel.  

Deel 2: Onze eerste dag in de sneeuw (zo. 01-02-2015)

Vanochtend werden we om 7 uur gewekt door Ellen, Lia en Herma. Dat ging voor de eerste dag nog redelijk rustig. Ik heb zo het idee dat het in de loop van de week wel heftiger zal worden. Ruim voor 8 uur waren de meeste deelnemers en begeleiders al beneden. Gelukkig konden we al ontbijten en iedereen genoot daar weer van, terwijl Hans weer voor menigeen een eitje had gekookt. Na het ontbijt maakte iedereen zich gereed voor vertrek. De ski’s en de schoenen werden in de bus gezet en even na negenen vertrokken we richting de pistes en de loipes.

De meeste skiërs werden afgezet bij de Wagrainer Höhe Bahn, ofwel de Roter 8-er. Daar ging ook een deel van de langlaufgroep uit de bus. Vervolgens reed de bus naar P2, bij Flachau, waar de overige langlaufers eruit gingen. Tenslotte reed de bus door naar Altenmarkt waar Ellen en Eveline, begeleid door Ans en Herma uitstapten.

Zelf ben ik vandaag met de skigroep bij de Roter 8-er uitgestapt. Nadat we bij het tussenstation uitgestapt waren, kregen we een warming-up van Arie. Vol overgave en onder het uitstoten van allerlei kreten, werden onze spieren opgewarmd voor de eerste afdaling. Na een klein kwartier mochten we van Arie de ski’s aandoen en aan de eerste afdaling beginnen. En dat ging heerlijk. Het vriest licht en de sneeuw en de pistes zijn perfect. Iedereen genoot met volle teugen van deze eerste afdaling en omdat die zo goed ging, stapten we in de lift om helemaal boven uit te stappen. Dan heb ik het over Jeanette en Lucie, Arend en Wouter, Michael en Merlot, Wouter en Ricardo, en dan nog Danny en ikzelf. We maakten een mooie afdaling richting Flachau over brede pistes. Daarna namen we de lift naar boven voor vervolgens een afdaling naar het midden station. Dat was de plek waar alle skiërs weer samenkwamen voor de lunch, om even bij te komen van alle vermoeienissen. Dus daar troffen we Albertine en Jack, Marijke en Martin, Nicoline en Lia, Robert Jan en Pedro, Hans en Arie.

’s Middags werden er nog meerdere afdalingen gemaakt en genoot iedereen met volle teugen van deze dag. Bij een van de laatste afdalingen kwamen meerdere langlaufers aan in Wagrain. Zij hadden de klim gemaakt van Flachau naar Wagrain. Ook de langlaufers, Jos met Ad die Roeland, Sybren en Marco begeleiden en Paul die Ciska begeleidde, hadden een mooie dag gehad, zo vertelden zij mij. Toen de bus ons op kwam halen zaten de andere skiërs en langlaufers al in de bus. Nadat wij alle skischoenen hadden uitgetrokken en de ski’s in de bus hadden gelegd, reed John ons terug naar het hotel, waar er een korte evaluatie met de begeleiders was. Iedereen gaf aan een mooie dag gehad te hebben en dat de deelnemers genoten hadden.

Na het avondeten neemt de spanning toe voor de bingoavond, want er waren vele prijzen. Onder leiding van Ad en Jos werden er drie rondes gespeeld. De spanning was te snijden, zeker wanneer de ene deelnemer al een prijs heeft, en een andere deelnemer nog niet. Na de drie ronden was het wel zo dat iedere deelnemer met 2 of meer prijzen naar de kamer terug ging. Al met al een mooie dag en spannende avond. Daarna snel naar bed, want morgen wordt het weer een dag in de sneeuw.

Deel 1: Veilig aangekomen in Hüttau (vr. 30 en zat. 31-01-2015)