Verslag dag 1
Gisteravond (vrijdag) zijn we voor het eerst in jaren bijna exact op tijd vertrokken uit Zevenaar. 22.10 uur toeterde de bus voor het laatst en vertrokken we richting autosnelweg. We hadden gehoopt om op tijd in Oostenrijk aan te komen maar niets was minder waar. Voor we in Duitsland waren heeft Bert even het woord genomen om te melden dat een aantal mensen niet mee gaan. Huub en Nel (we missen jullie) gaan niet mee omdat de gezondheid van Nel momenteel te wensen overlaat.
Wiebe en Jannie, Jan Willemsen, Mels Sijpkes, Karin van Goor en Marjolijn Dijkhuizen hebben dit jaar een andere keuze gemaakt. Iemand anders namelijk Mirjam Limpens kon niet kiezen. Mirjam heeft zich moeten afmelden op de laatste dag voor vertrek omdat ze viel. Nu is een gevallen vrouw niet zo heel erg maar wel als je door de gladheid valt en je op je polsen valt. De pols bleek op meerder plaatsen gebroken en ze moest dus geopereerd worden. Dag vakantie! Namens iedereen heel veel sterkte!
De busreis naar het winterse Oostenrijk is ook niet zonder problemen verlopen. Slecht weer onderweg en files als gevolg van ongevallen zorgden voor een flinke vertraging. Pas om 13.30 uur kwamen we aan en konden we meteen aanschuiven en de pasta binnen schuiven. Koffers werden uit de bus gesleurd, onmiddellijk naar de juiste kamers gebracht (er was een kloppende indeling! Die achteraf toch nog weer gewijzigd is). Toen snel naar Klieber voor de schoenen en de ski’s. De nieuwe begeleiders gingen ook nog snel even oefenen met de Bi-Uniques.
Toen kon iedereen douchen en omkleden en aanschuiven voor een heerlijk diner. We hadden soep met sliertjes en veel groente, Schweinebrat und Sauerkraut en Tiramisu toetje toe.
Ondertussen vestigde Johnny het nieuwe slaaprecord. Toen iedereen de bus verliet heeft Hilde hem toch maar zachtaardig gewekt anders had hij het diner gemist.
Iedereen heeft deze eerste dag aan iedereen gesnuffeld, beklopt, geknuffeld, afgetast en ondervraagd. Veelbelovende nieuwe lijntjes werden voorzichtig uitgegooid.
Morgen het echte werk: op de latten. Ruim voldoende sneeuw en mooie temperatuur beloven een fantastische dag. Moe en voldaan zoeken de begeleiders en deelnemers hun warme mandje op.
Hartelijke groeten,
Het reisleiderscomité: de geheime duistere driehoek………… gevormd door de duistere despoten!!!!!!!!!
Verslag dag 2
Vandaag begon de dag fluitend. Johny had wekdienst en had besloten om een heel riedeltje op zijn fluitje te spelen. Heb nooit geweten dat er zoveel tonen in een fluitje zitten. Na een opgewekt ontbijt met harde en zachte ei(sprongen) bestegen we de bus. Iedereen had natuurlijk zijn eigen spullen ingeladen. Bij controle door ski en langlauf coördinatoren bleek er een persoon te zijn die niet het goede voorbeeld gaf. De langlauf coördinator (om personen te beschermen noem ik de naam van Hans niet) bleek zijn ski’s te hebben laten hangen. Theo had er zin in en wist voor het eerst de weg alléén te vinden naar Wagrain met een tussen stop bij Klieber in Eben. Al doende leert men.
Bij Wagrain werden de skiërs eruit gegooid en ging de bus met langlaufers naar Reitdorf. In de bus vertelde Jalbert dat zijn Favoriete muziek de Matthea passion is. Hierop reageerde Matthea met de toezegging op de bonte avond een aria hieruit ten gehore te brengen. ( de eerste act. Is binnen) De gang zat er goed in : ondanks de hevige sneeuwgevechten tussen de deelnemers, werd een indrukwekkende afstand afgelegd. Er werd nauwelijks contact gemaakt met de bodem. Uniek. Bij Clause werd de lunch genuttigd. Tegen een uur of drie werd er driftig na geborreld in Wagrain bij de Wilderalm. De topper van de dag was Jalbert die niet te stuiten was in praten en lachen en Fred die niets liever deed dan mensen inhalen om als eerste te eindigen.
Bij de Bi-uniquers begon de dag ook al goed. Weer noem ik geen namen maar de langste van ons stel JB presteerde het om een afdaling te maken met de helm achterstevoren. Deze jonge man was van dezelfde lichting als puppy power uit reis 1. Bij de skiërs ging het goed. Met vallen en opstaan werden vele tochten gemaakt. Sommige personen kwamen zichzelf tegen en besloten in goed overleg om maar een stapje terug te doen. Doordat er verschillende deelnemers voor de reis moesten afzeggen hadden we een aantal Bi-uniques leeg en konden deze skiërs een paar afdalingen op een voor hen nieuwe manier meemaken. Arjan ging uit zijn dak en wil nooit meer wat anders als hij moe is of een kick wil. Wat ons wel is opgevallen dat sommige deelnemers af en toe geparkeerd werden op de piste. De begeleiders deden iets aan boomonderzoek????????
Tegen 4 uur met zijn allen naar het hotel waar we weer konden genieten van een uitstekende maaltijd. De avond hebben we al keuvelend doorgebracht. De voorzichtige lijntjes die gisteren werden uitgegooid, hebben een aanknopingspunt gevonden.
Moe maar voldaan zoeken de begeleiders en deelnemers hun warme mandje op. Peter bedankt.
Hartelijke groeten,
Het reisleiderscomité: de geheime duistere driehoek………… gevormd door de duistere despoten!!!!!!!!!
Verslag dag 3
Was het bijna gelukt om de bus om 9.00 uur te laten vertrekken! Echter een lid van de duistere despoten (we noemen geen namen Bert) had zijn portofoon op zijn kamer laten liggen.
Dus toch met enige vertraging op weg naar Wagrain. Hier werden de skiers eruit gelaten. Daarna gingen de langlaufers naar st. Michielsgestel. Het regende een beetje maar dat stopte snel. De loipes waren haarscherp getrokken en de deelnemers waren weer in bloedvorm. Zozeer zelfs dat de langlaufcoordinator overweegt dopingcontrole te gaan invoeren. Records werden verpulverd, materiaal opgeofferd, begeleiders tot wanhoop gedreven. Fred onze locomotief die steeds achterin het veld startte maakte door zijn stampende ritme en hoge snelheid van zijn begeleider een amechtig oud heertje. Toen Fred van zichzelf ging zeggen dat hij de beste was ging hij onderuit. Hoogmoed komt ten val. Er bestaat nog gerechtigheid. Zelf kon hij er goed om lachen. Hilde vond het nodig toen zij van begeleider wisselde zich expres te laten vallen. Dat had ze de hele dag nog niet gedaan. Ella kwam laat op gang maar maakte op het dieet van kaiserschmarn en frietjes 'smiddags alles goed. Jalbert nam de lange afdaling en de daarop volgende klim in grootse stijl. Daarna hield hij het even voor gezien en ging de bus in.
De skiers stunttten weer volop. Een van de begeleiders slaagde er zelfs in om de de totale skilift tot stilstand te dwingen ( we noemen geen namen Bas). Iets met een bi-unique in de cabine schuiven of zo. Het liftpersoneel zal vannacht beslist slecht slapen.
Arjan showde de grootste smile ooit na een dodemansrit in de bi-unique waarbij snelheidsrecords werden gebroken. Men overweegt Wereldkampioenschappen bi-unique racen te gaan organiseren in Wagrain. RTL4 boulevard heeft al belangstelling getoond. Ze zullen hierbij moeten opbieden tegen SBS6 en Veronica Sport.
Een van de nieuwe deelnemers die twee helmen gebruikt (we noemen geen namen Cor) heeft beloofd het volgend jaar met een helm te gaan proberen.
De grootste pechvogel van vandaag werd geconfronteerd met een ego-verkruimeling ( we noemen geen namen Johny). Zijn onbesmet blazoen werd onherstelbaar besmeurd. De grote roerganger maakte een slippertje. Hij en zijn deelnemer verdwenen plots onder de sneeuw . Tot ieders stomme verbazing zie je even late weer vrolijk verder bi-uniquen. Gelukkig voor ons werd dat moment op film vastgelegd.
Dit fragment is al aangeboden aan de AVRO-TROS voor het programma "Wie is de mol".
Na het heerlijke diner was iedereen weer op krachten en vertrok bijna iedereen naar de Musikstadl in Flachau. Tot hoe laat het daar onrustig bleef hoort u morgen.
Hartelijke groeten,
Het reisleiderscomité: de geheime duistere driehoek………… gevormd door de duistere despoten!!!!!!!!!
Verslag dag 4
Marga had vandaag wekdienst.: aangenaam wakker worden dus met een kopje koffie op het bed.
Maar ook Hans ging wekken dat was minder leuk. Het ontbijt verliep vlot en chaotisch. Dus de ideale mix voor gezelligheid.
Iedereen ging op tijd de bus in maaaaaaaaaaar we noemen weer geen namen Arjan, iemand was zijn helm vergeten. Dus 09.08 vertrok de bus naar de Wagraine hohebahnen.
De langlauffers vertrokken al de OBB ( Ostenrechische bundes bahn) over een eisige bahn. Dit leidde tot enkele valpartijen van onze topsporters. Maar ook tot de wonderbare herrijzenis van Ella. Op naar Flachau alwaar Fred alweer een grote Apfelstrudel verorberde. Maar al eet hij er drie per dag. De energie straalt van hem af. De stok van Jalbert hielt het niet dus Hans moest even voor taxi spelen. Hilde had vooral smiddags last van ‘’plakkende’’ ski’s (dank Nico voor een helpende voet achter op de ski).”Ze eindigen bij het bakkertje in Reitdorf waar we werden begroet met een hartelijk: sind Sie auch wieder da????
De skiërs en Bi uniquers waren de hele dag bij de rote 8er. Bij inpakken van de mensen zegt Dethmer elk keer ‘’pleur mi der ma in’’. Als we boven zijn roept ie ‘’loat goan’’. En als we een heuveltje tegen komen zegt ie ‘’hobbel’’. En tegen de begeleider zegt ie: ‘’Kuj nich sneller’’.
Arjan heeft de hele morgen geskied op de kleine piste en vermaakte zich daar uitstekend met Cor en Marjolijn en de begeleiders.
sMiddags heeft dit edele drietal toch maar een aantal afdalingen gemaakt in een Bi-unique. Cor: rustig
Marjolijn gewoon. Arjan: ‘’mag wa sneller mien jong’’.
Doordat we door omstandigheden ruimer in de begeleiders zaten kon Joyce een aantal afdalingen maken met een BI-Unique. Grote dank verschuldigd aan Annelies die zich aanbood als vrijwilligster mee te gaan. (Lef hoor) Voor beiden was er een applaus in de bus.
Walkie talkies zijn heel toepasbaar maar geven ook niet ter zake doende info.
Hierbij een klein verslag:
Wt 1 Peter roep Johny op
Wt2 Marga antwoordt met Johny is er niet
Wt1 ik heb hem nodig
Wt2 Marga antwoord maar hij moest nodig
Wt1 Dat wil ik niet weten
Wt2 Maar jij vroeg erom
Wt onbekend Wie is er niet???
Wt2 wie is dit???
Wt onbekend Waar is Johny????
Wt2 Marga op de Wc
Wt1 dat wil ik niet weten
Wt2 je vroeg er toch om
Etcetcetcetc kortom verwaring allom
sAvonds hebben we een city trip gemaakt door heel Huttau. Daar is de pinautomaat voorlopig weer een tijdje buiten werking . Sneeuwoverlast. Arjan maakte hier kennis met een klein inwijdingsritueel. ‘’Sneeuwballen voor hij die moet pinnen’’. Gluhwein maakte veel leed weer dragelijk.
Moe maar voldaan zoeken de begeleiders en deelnemers hun warme mandje op..
Hartelijke groeten,
Het reisleiderscomité: de geheime duistere driehoek………… gevormd door de duistere despoten!!!!!!!!!
Verslag dag 5
Vandaag begon de dag balend. Eigen schuld dikke bult. Bert had vergeten een wekdienst in te stellen dus moest hij zelf aan de bak. Maar iedereen (behalve we noemen geen namen Mels) was op tijd aan het ontbijt.
De langlaufers werden vrijgelaten in Reitdorf, waar Jalbert werd verrast met een nieuwe look. (zie foto’s) Ook hij had nu helder zicht op de Loipe. Op naar Flachau, de bakker werd dit keer overgeslagen.
Ella had vandaag een begeleiders rol. Zij moest Annelies het langlaufen aanleren. Dat ging nogal eens vout. Annelies deed de ski’s achterstevoren aan, draaide pirouettes en vorderde maar langzaam. Tijdens het koffie drinken kwamen we erachter dat je met Annelies heeeeeel langzaaaaaaaam moet praaaaaaaaten . En Ella ratelde maar door. Annelies ging gelijk aan de kamillethee om rustig te worden.
Hilde ging weer als een speer maar vind het leuk om af en toe te vallen ( om en op ) Zo kwamen we er achter dat SSO staat voor stichting samen omvallen. Aan het eind van de ochtend waren we aangeland in Wagrain, waar er iets heel bijzonders gebeurde . Maar hierover later meer.
De skiërs begonnen vanmorgen traditioneel bij de rote 8er. Bij het uitladen van de verschillende apparaten ontstond er een mooie groepsfoto. Peter als gladiator achter een gemengde spanne vurige paarden of ezels??? (Kijk hiervoor ook naar de foto’s).
Marjolein is over haar angst heen. Gisteren goed geoefend op de kleine Wiese . Vandaag drie complete afdalingen met een klein beetje hulp van een stukje touw om haar snelheid te minderen. Cor was vandaag toegevoegd aan de bi-uniquers maar gaat morgen weer op de ski’s. Arjan heeft de kleine piste nog niet verlaten maar we verwachten dat hij morgen ook de afdaling weer zal volbrengen.
Op het eind van de ochtend was er hele grote verrassing voor Ella. Voor het eerst in haar leven mocht ze en durfde ze mee in een ritje in de bi-unique. Het werd een mengeling van vreugde en vrees. Gillen omdat het leuk was maar ook omdat het spannend was. Trots heeft ze de hele weg afgelegd zonder te stoppen. Super.
Toen was het tijd voor de arrenslee tocht. Op naar Filzmoos. Waar een heerlijke blanke borrel het begin inluidde van een mooie rit door het hooggebergte richting Bisschopsmuts. Boven was er een sneeuwgevecht en daarna genieten van een kopje koffie of kaisersschmarren of apfelstrudel. Tegen 18.16 terug in het hotel waar we even de tijd hadden om ons op te frissen om vervolgens aan tafel te gaan. Hier kregen we allemaal plotseling last van een mee-eter. Mels Sijpkes schoof aan tot ieders verrassing. Hij kwam een paar daagjes buurten omdat hij in de buurt was. Nico is erg druk geweest met het voorbereiden van de bonte avond. Wie weet wat ons daar weer te wachten staat??????
Moe maar voldaan zoeken de begeleiders en deelnemers hun warme mandje op….
Hartelijke groeten,
Het reisleiderscomité: de geheime duistere driehoek………… gevormd door de duistere despoten!!!!!!!!!
Verslag dag 6
Veel later dan anders nu het verslag.
We hebben vanavond de Bonte avond gehad waardoor we nu pas wat kunnen schrijven. Door een enorme blunder van een mee-eter, op de dag van aankomst, was hij vanmorgen de Sjaak (sorry Mels S) om ons te wekken. De langlaufers hadden een superdag in Radtstad. Strakblauwe lucht en veel zon. Langs de beek op naar de koffie. De reisslijder mocht vandaag deze groep vergezellen. Samen genoten van een heerlijke kop koffie in de zon op een terras: het leek wel vakantie. U begrijpt er werden vandaag geen records gebroken. (Behalve misschien die van het vallen) Ook was er een vermissing te melden van een aantal chocolaatjes bij de koffie. De een had er drie en de ander had er geen. Tussen de bedrijven door werd er ook nog even een nieuw model bloempot ontworpen. (Zie foto) Bert had geen muts meer en Mathea geen handschoenen. Verder een heerlijke dag.
Onze mee-eter ging voor het eerst sinds lange tijd mee om te skiën. Hij had lange ski’s. Gevolg na ongeveer 20 meter ging hij op zijn mui……. . Gelukkig niets kapot behalve een gekrenkt ego.
Door het mooie weer waren de mensen opgewekt. Dit gaf extra energie. 8 afdalingen werden er gemaakt in de bi – Unique. Cor heeft een dagje heerlijk geskied. Een positieve doorbraak. Tot nu toe zijn er geen ongelukken gebeurd. Arjan en Marjolein hebben ook heerlijke afdalingen gemaakt met een touwtje.
Vanavond was er de bonte avond. Een grote schare van topartiesten gaven acte de présence. We noemen: de assistente van dr. van der Ploeg, wetenschapper van een doping bureau die ook als animator de verschillende nummers aaneen kletste, een glimmende smartlappen zanger in een verkeerd groen pakje, de vieze man, clown haso met zijn charmante assistente die niet wilde zingen maar beloofd heeft volgend jaar te schitteren in een duet, een grote poëet, een pinguïn die hele moeilijke opdrachten gaf, een Surinaamse big fat mamma, een kauwgum kauwende nagellakkende receptioniste, een glimmende Vanessa, en een kaarsje dat niet uit wilde. En er ruiste ook van alles door het struikgewas.
Kortom het was lang onrustig in Hutau.
Moe maar voldaan zoeken de begeleiders en deelnemers hun warme mandje op….
Hartelijke groeten,
Het reisleiderscomité: de geheime duistere driehoek………… gevormd door de duistere despoten!!!!!!!!!
Dag 6
Hellaas nog geen verslag van de laatste dag , de meeste deelnemers van de geheime duistere driehoek zijn reeds vertrokken naar hollandzodat r geen objecttief verslag mogelijk is.
Maar het verslag zal zo spoedig mogelijk op de site verschijnenzodat iedereen weet wat er hier heeft afgespeelt?????
Een gedeelte van de geheime duistere driehoek {we noemen geen namen Hans }
Verslag dag 7 en slotdag
Veel later dan anders nu het verslag.
Zal er nu toch aan moeten geloven. Ik dacht als ik het laatste verslag niet schrijf dan komt er ook nog geen einde aan een mooie week.
Maar als ik nog langer ga wachten zal het een vertekend verslag worden. Vandaar dat ik nu maar begin te schrijven. Vrijdag morgen werden we gewekt door Matthea. Iedereen was erg druk deze morgen,
Want een groot aantal kamers moest al worden leeggehaald. De hele bovenverdieping moest leeg en ook een aantal kamers beneden moesten worden ontruimd. Toch waren we allemaal op tijd beneden om naar de pistes te vertrekken. Het was een gezellige dag voor iedereen. Een persoon heeft voor het eerst een afdaling in de BI-unque mogen maken. Onze kersverse nieuwe voorzitter mocht voor het eerst voelen hoe het is om als deelnemer een afdaling te makken. Maar hoe later op de dag hoe stiller het werd. Het is de laatste dag in de sneeuw en iedereen zit eigenlijk met een dubbel gevoel. We zijn moe en blij dat we weer naar thuis toe kunnen maaaaaar er heerst ook een gevoel van verdriet omdat we afscheid moeten nemen van alle mensen die we zo goed hebben leren kennen de afgelopen week. Maar aan alles komt een eind en tegen 15.00 uur verlieten we piste. Nadat Peter op de laatste meter naar de bus nog even onderuitging. Gelukkig alleen maar een gekrente trots. En natuurlijk hoongelach. Tijdens het eten hebben we mogen luisteren naar een aantal toespraken. Ook werden er enkele medailles uitgereikt.
o.a Ella kreeg een medaille voor getoonde moet, om ondanks een beetje hoogte frees toch even in de bi-unique te gaan. En Kreeg Marjolein de medaille omdat ze weer razendsnel geleerd had hoe te skiën zonder te vallen na dat ze een jaartje niet mee kon ivm een enkel breuk. Manon kreeg de medaille omdat ze hem natuurlijk verdiend had. (hard gillen van vreugde) Ook Fred mocht er een ontvangen omdat hij iedereen er uit had gelopen tijdens het langlaufen. Arjan kreeg een flesje met spraakwater van zijn begeleider en mocht nog even met onze serveerster op de foto.
Nico memoreerde nog even fijntjes dat het echt een weekje samen ontspannen was geen groepjes maar iedereen voor iedereen. Ikzelf mocht het laatste woordje doen waarin ik iedereen bedankte voor de geweldige inzet. Alles goed verlopen zonder ongelukken
En toen : op weg naar huis. Met 3 extra mensen in de bus. Een voorspoedige maar letterlijk rustige reis. Met nadruk op rust. Zo rustig zelfs dat ik toen we Duitsland inreden ik als reisleider inslaap viel en met een schok wakker werd toen we Nederland inreden.
Slot conclusie: een zeer geslaagde week, Voor iedereen. Zonder ongelukken. Zeker voor herhaling vat baar.
Hieronder schrijf ik nog een paar kreten, zonder namen te noemen,die ik na de vakantiereis op de sociaal media vond.
- Ik had de zweep er aardig over
- hahahhaha als ik deze foto weer zie moet ik weer lachen . Er verschijnt echt een glimlach nu op men gezicht. Stel gekken echt geweldige herinneringen jongens # mis it
- En dat noemen ze dan samen ontspannen Na hard werken, is het goed rusten!...... Dank lieve SSO-vrienden
- Na twee jaar niet mee geweest te zijn genoten van een inspannende week in Oostenrijk. Veel gelanglauft, veel gepraat, veel gelachen en ja hier en daar was ook een traan. Alle deelnemers en begeleiders bedankt voor deze super week. Vooral ook Bert onze reisleider die in deze hectiek het overzicht en zijn goede humeur wist te bewaren.
- Weer thuis na een super giga super toffe week in de sneeuw. Nu afkicken en bijslapen. Het was me een hele vette week . Bedank
- zeker een super week, knuffel
- een top week
- Super om zoveel leuke mensen te ontmoeten.
- Heerlijk weekje skiën in Flachau zit er weer op. Met Stichting Samen Ontspannen, een mooie reis met mensen met veel mogelijkheden!
- Blijft mooi om te mogen doen
- Ik loop hier door het huis met in mijn kop Seppie op zijn skietjes en Dethmer in de bi-unique en bedankt.
- Ik heb een hoop moeten achterlaten, waaronder mijn familie. De SSO familie vult dat gat aardig op.
- Ben nu thuis en heb een echte topweek gehad. Genoten van ieder moment kijk nu al uit naar volgend jaar “’Your never walke alone”’
maar vandaag van mij. Reislijder
...