2013-1

Hieronder staat het reisverslag van reis 1. Op vrijdag 11 januari 2013 is reis 1 uit Nederland vertrokken en op zaterdag 19 januari 2012 keert deze reis terug in Nederland.

Het reisverslag van de hand van Hans van Zanden, reisleider van reis 1, beschrijft van dag tot dag wat de groep beleeft heeft in Oostenrijk.

 

Het verslag van reis 1 valt hieronder verder te lezen. Via onderstaande snelkoppelingen kan je snel bij de verschillende dagen komen:

 

 

---

 

Met een kleine vertraging van 15 minuten zijn we richting Oostenrijk vertrokken. De reis was rustig wat de bus betreft, maar in de bus was het lang onrustig, want er waren veel mensen die elkaar soms een jaar niet hadden gezien. En er moest ook nodig kennisgemaakt worden met de nieuwe deelnemers en begeleiders, wat de sfeer alleen maar ten goede kwam. Na de nachtelijke noodstop konden we om 2 uur eindelijk gaan slapen, iets wat maar weinig gebeurde.

 

Rond de klok van 11 kwamen wij in Hüttau aan ,waar we geweldig werden ontvangen door Hubert. Na snel de bus en aanhanger geleegd te hebben, stond er een heerlijke lunch op ons te wachten, die met smaak door iedereen verorberd werd.

 

Om 13:30 uur zijn we naar de skiverhuur gegaan en meteen door naar de skipiste om de aanhanger daar te stallen en alle Bi-unique begeleiders de gelegenheid te geven even te oefenen met deze apparaten zodat iedereen weer weet wat hij moet doen.

 

Tijdens het diner is het ook nog gaan sneeuwen, dus dat biedt perspectief voor morgen, want er ligt nog niet genoeg sneeuw in de dalen om heerlijk te kunnen langlaufen en wandelen. We houden hoop dat dit morgen beter wordt.

 

Iedereen is al vroeg naar bed, want iedereen wil morgen fris en fruitig zijn.

 

Hier het verslag van onze eerste dag in de sneeuw. Na een rustige nacht werden we ruw wakker gemaakt met trompetgeschal, gelukkig heeft niemand daar schade van ondervonden. Om 8 uur stond er een stevig ontbijt klaar, zodat we er voorlopig weer tegen konden.

 

Om kwart over negen vertrokken we richting piste, waar de skiërs uitstapten bij de Wagrainer Höhe Bahnen. De langlaufers en wandelaars reden door naar Flachau, waar zij weer in het zonnetje konden genieten. Dit was aan het eind van de dag dus duidelijk te zien aan de blosjes.

 

Vandaag ben ik de hele dag bij de skiërs geweest. Daar waren de deelnemers en de begeleiders in opperbeste stemming, want in de morgen konden zij al enkele afdalingen maken. Na de eerste afdaling zag ik de gezichten van René en Danielle, en dat zal ik niet gauw vergeten. Het was een grote Big Smile. Ook Miriam, Carolien en Michiel, onze andere Bi-Unique’ers genoten volop, dit mede mogelijk gemaakt door onze begeleiders Jeroen, Jolien, Jackb, Bob en Peter.

 

De dag was om voor iedereen er erg in had, dus om 4 uur was het voor de skiërs voorbij en gingen wij richting het hotel, waar we met de begeleiders nog een evaluatie hadden.

 

Om 6 uur ’s avonds een overheerlijk diner en om 8 uur een schitterende bingo met een mooi prijzen pakket. Helaas moesten tijdens de bingo al enkele deelnemers afhaken, omdat zij zo moe waren en liever naar bed gingen.

Deel 3: Maandag 14 januari 2013

Na een woelige bingoavond waar veel prijzen werden gewonnen, werd het snel rustig in het hotel, want deze dag had zijn tol geëist. De morgen begon met een mooi laagje sneeuw, en dat is altijd een goed teken voor sneeuwpret.

 

De langlaufers en wandelaars gingen naar Reitdorf, waar ze weer uit hun dak konden gaan. Elke dag gaan ze vooruit in snelheid en pret. Dit onder de bezielende leiding van Riet, Riet, Joke, Ans en Joke, Marijke. En onze deelnemers Andrie, Corinne, Alie, Joke en John, waarbij vermeld moet worden dat John is bevorderd tot coördinator wandelen vanwege zijn verdienste bij het helpen van gevallen mensen. In dit lijstje ontbreekt de naam van Qurie, want die was met mij mee naar Salzburg om Nicole op te halen.

 

 

Terug bij de piste hebben we van een heerlijke lunch genoten. Ook onze skiërs hebben er een leuke dag van gemaakt, hoewel er een minpuntje was, doordat Danielle op haar kant ging en zij daar een gekneusde schouder aan overhield.

 

Na het diner hebben wij een mooie dorpsronde gemaakt en er vele bezienswaardigheden gezien. Bij terugkomst werden we verrast door Birgit met een overheerlijke glühwein, die bijna iedereen zich goed liet smaken.

Deel 4: Dinsdag 15 januari 2013

Deel 5: Woensdag 16 januari 2013

Na een besneeuwd begin van de morgen gingen we op weg. Eerst naar de Rote-8er bahnen in Wagrain, waar de skiërs eruit werden gezet. Onze langlauf- en wandelgroep bedacht zich, en stapten toen hier ook uit.

 

Zij gingen op pad richting Fachau, alleen halverwege hadden zij een probleem, want de loipe-machine was halverwege gestopt. Waarschijnlijk was de vallende sneeuw daar de oorzaak van.Onze René en Michiel stopten halverwege de dag met de bi-unique, door persoonlijke ongemak en zij en zelfs Michiel werden vervroegd naar het hotel terug gebracht. Mede door de assistentie van Bob werd dat klusje snel geklaard. Daarna konden zij even genieten van de rust in het hotel. In de middag hebben Riet F, Ans en Ton een afdaling gemaakt in de bi-unique en vonden dat vetgaaf.

 

Na deze sneeuwdag gingen we terug naar het hotel, waar we ons opmaakten voor de inmiddels beruchte Bonte Avond, met 15 acts op het programma. Meer mocht niet van de programmaleiding, omdat het anders tot vroeg in de morgen zou duren. Na het avondeten was het in het hotel een drukte van belang om alles in gereedheid te brengen voor de bonte avond. Om 20 uur net toen we zouden beginnen, gingen Andrie en Corinne naar bed want zij zaten er helemaal doorheen en konden hun ogen niet meer open houden.

 

De avond werd geopend door het showstel Heidi und Hansi (Stefan en Ron), tijdelijk geassisteerd door Qurie die de onthulling van Heidi mocht doen. De volgende act was een Russisch mannen slavenkoor dat speciaal naar Hüttau was gekomen voor een optreden. Zij zongen een oud Russisch lied (dit waren bijna alle mannelijke begeleiders van reis 1). Toen kwam het onvermijdelijke gummie- gummie-spekkies-in –de-mond-proppen. De slachtoffers hiervoor waren Fred, Etienne en Marijke. Dit werd gewonnen door Etienne waaruit blijkt wie de grootste mond heeft. Dit spel stond onder leiding van spekkiesmonster Bert.

 

 

Er was een muzikale onderbreking van het duo Tom op trombone en Frank op de trekzak (accordeon). Ze speelden Hollandse meezingers en werden later geassisteerd door het duo René en Joke met zang. Nick en Simon gaven acte de préséance in Hüttau. Onze Kelly was de leadzangeres , geassisteerd door Esther en Joke. Onze Etienne liet zien dat hij erg goed is met behendigheidsspelletjes waar je een fijne motoriek voor moet hebben en rustig moet blijven om dit voor mekaar te krijgen.

 

Toen kwam Jack aan de beurt die heel veel leuke kinderliedjes kan zingen met daartussen in ook nog een dranklied dat insloeg, gevolgd door een rondje van de stichting en een pauze, zodat iedereen weer op adem kon komen. Jack was aan de beurt om ontgroend te worden door Hubert, met zijn speciale bierbeker, waardoor hij een nat pak haalde. Met de ontgroening van Marijke en Ans liep het ook verkeerd af, want zij gingen met een zwarte neus naar bed. En onze Jorine moest naar bed als een verwilderde indiaan door toedoen van Bert.

 

René en Marijke zongen samen een mooi lied op de wijze van 'Anton aus Tirol”, maar ja we zaten in het Salzburgerland. Danielle, Tom en Miriam brachten een zelfgemaakt lied van ” Wist u dat?”, waarin enkele onthullingen werden gedaan. De bonte avond ging verder met een heuse goochelaar die een mooie show weggaf, dit in de persoon van Fréderique. De meest gevoelige song kwam van Carolien en Peter, waarbij het huilen nader stond dan het lachen en Peter op zijn knieën ging voor Carolien.

 

Heidi und Hansi hadden ook nog een spel bedacht en moesten daarvoor naar de spar om knakworsten te kopen maar dat bleken karotten (wortelen) te zijn. Birgit bracht uitkomst door uit eigen voorraad knakworsten te schenken, zodat Nick, Jeroen en Jack in twee minuten tijd zoveel mogelijk worsten naar binnen moesten werken. Dit werd gewonnen door Nick. Zo zie je maar: studenten kunnen meer dan alleen maar studeren!!!

 

Na de pauze kwamen de Flying Mozarts (Jorine en Joke) langs die enkele ontroerende nummers uit hun repertoire speelden, zodat de tranen bij iedereen over de wangen liepen. Als een van de laatste acts was er de grote poep-show oftewel spijkerpoepen. Het was een komisch gezicht de dames moeite te zien doen om de spijker in de fles te krijgen. Dit waren Nicole Fréderique en Esther. Zij werden af en toe geholpen door het duo Heidi und Hansi. Nou ja geholpen ???

 

Dit was een avond om nooit meer te vergeten.

 

Deze skidag begon met een flauw zonnetje dat al snel feller werd, dus dat werd genieten geblazen. Jammer voor René en Jolien, zij voelden zich niet zo lekker en zijn in het hotel gebleven. Gelukkig zien ze er alweer fitter uit.

 

De skiërs gingen als gewoonlijk eruit in Wagrain. De langlaufers en wandelaars stapten in Reitdorf uit. Vanaf daar gingen zij teruglopen en langlaufen naar Wagrain, om zich in de middag bij de rest te voegen voor een gezamenlijke après-ski.

 

De skiërs waaierden in de morgen uit over de verschillende pistes. Enkelen vonden een terrasje een beter idee, want de Bonte Avond zat nog een beetje in de benen.

 

Toen alle skiërs heelhuids naar beneden waren gekomen, stapte iedereen met een blij en voldaan gezicht in de bus en was ook ik een gelukkig mens, Zeker toen iedereen nu al zei dat ze volgend jaar weer gaan.

 

De rest van het reisverslag volgt dit weekend, wanneer ik weer met beide benen op Hollandse bodem sta.

 

Op vrijdagavond kregen wij ons galgenmaal in Hubertushof. De bus was al geladen met de koffers en andere onnodige spullen om op te stomen naar Holland, maar voor het zover was hadden we nog een medaille uitreiking aan de deelnemers. Elke begeleider deed het woordje naar zijn deelnemer en hing hem of haar een medaille om waarbij het springen en rollen van de deelnemers niet van de lucht was.

 

Om 20:15 uur vertrokken wij uit Hüttau, waar we voor we vertrokken in de bus nog werden toegesproken door Hubert, die ons een goede terugreis wenste. Meteen werd er een film opgezet, alleen de meesten van ons hebben die niet afgezien. Door het rustige rijden van Fred konden zij toch nog een beetje slapen.

 

Midden in de nacht vond er een chauffeurswissel plaats en zat zijn werk er op, maar twee van onze begeleiders vonden dat Fred toch bij het afscheidsontbijt moest zijn en hebben hem naar Zevenaar gereden. Bedankt Stefan en Ron! Onze verse chauffeur heet Egbert en hij zou ons verder vervoeren naar en door Holland.

 

Om 7.30 uur arriveerden we in Zevenaar, waar een heerlijk ontbijt klaarstond in het Campanille hotel, waar algauw enkele ouders klaarstonden om hun familieleden op te halen. Na een emotioneel afscheid ging een grote groep deelnemers en begeleiders vandaar naar huis.

 

Om 8.30 uur vertrok de bus richting Utrecht voor de volgende stop, waar ook weer een heleboel mensen uitstapten, zodat er nog maar zeven personen overbleven voor de laatste stop in Oosterhout.

 

Bij deze wil ik nogmaals alle deelnemers en begeleiders heel hartelijk bedanken voor de fijne en sportieve week die we met elkaar hebben mogen maken. In het bijzonder wil ik Bert bedanken, omdat hij mij zo goed in de gaten heeft gehouden.

 

Ik wens een ieder verder gezondheid en veel geluk toe en hopelijk tot de reünie die in de loop van het jaar zal plaatsvinden op een nog onbekende bestemming.

 

Tenslotte hoop ik dat we volgend jaar weer met zijn allen in Oostenrijk aan de sneeuw kunnen ruiken.

 

Met de vriendelijke groeten,

Hans van Zanden.

 

 

---